پایتخت برزیل برازیلیا نام دارد. بر اساس قانون اساسی مصوب ۱۹۸۸، برزیل دارای یک نظام ریاست جمهوری فدرال، دموکراسی دارای نمایندگان و نظام جمهوری است، که در آن ریاست جمهوری برزیل هم زمان ریاست دولت و ریاست حکومت را در اختیار دارد. سیاست برزیل در چارچوب یک جمهوری دموکراتیک نماینده ریاست جمهوری فدرال انجام می شود که در آن رئیس جمهور هم رئیس دولت و هم رئیس دولت است و هم یک سیستم چند حزبی . سازمان سیاسی و اداری برزیل شامل دولت فدرال ، ۲۶ ایالت و یک ناحیه فدرال و شهرداری ها می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
یکی از اصول بنیادین سیاست در نظام جمهوری نظام چند حزبی است، که به عنوان ضمانت آزادی سیاسی در نظر گرفته می شود.
ساختار اداری حکومت فدراسیون است؛ گرچه، دربرزیل شهرداری ها واحدهای سیاسی مستقلی هستند که از این طریق نظام فدراسیون سه ضلعی می شود: این نظام متشکل از اتحادیه، ایالات، و شهرداری هاست. نظام حقوقی برزیل بر مبنای حقوق رومی است.
قدرت اجرایی اتحادیه توسط دولت اعمال شده، و ریاست آن را ریاست جمهوری بر عهده داشته که برای دوره های چهار ساله به این مقام منصوب می شود، و می تواند یک دوره دیگر نیز مجدداً به این سمت منصوب شود. قدرت قانون گذاری در اختیار کنگره ملی برزیل قرار دارد که از مجلس نمایندگان و مجلس سنا تشکیل شده است. نمایندگان مجلس نمایندگان برزیل هر چهار سال یکبار به صورت نمایندگی نسبی برای ایالات به این سمت منصوب می شوند. نمایندگان سنای فدرال برزیل برای دوره های هشت ساله به این سمت منصوب می شوند. بر اساس روند معمول حقوقی قوه مجریه باید در قانونگذاری دخیل باشد، قوه مجریه می تواند قانون جدید را وتو کند، و از حق انحصاری ابتکار قانونگذاری در مسائلی خاص نیز برخوردار است. علاوه بر این، در صورت بروز شرایط اضطراری، قوه مجریه ممکن است اقدام به اتخاذ «تدابیر احتیاطی» کند، که دارای قدرت قانون بوده و باید بلافاصله به اجرا گذاشته شود. «تدابیر احتیاطی» برای ۱۲۰ روز به قدرت خود باقی بوده، مگر آنکه چنین تدابیری توسط کنگره لغو شود.
در ۱۲ سال گذشته، نرخ مالیات برزیل به تدریج از حدوداً ۲۸ درصد تولید ناخالص داخلی به ۳۷ درصد افزایش یافته است با این وجود، در بسیاری از خدماتی که دولت فدرال یا بیشتر دولت های ایالتی و شهری ارائه می کردند تفاوت چندانی حاصل نشد تا مردم باور کنند این افزایش عادلانه بوده است. اعتقاد بر این است که این امر دو دلیل اصلی دارد:
... [مشاهده متن کامل]
یکی از اصول بنیادین سیاست در نظام جمهوری نظام چند حزبی است، که به عنوان ضمانت آزادی سیاسی در نظر گرفته می شود.
ساختار اداری حکومت فدراسیون است؛ گرچه، دربرزیل شهرداری ها واحدهای سیاسی مستقلی هستند که از این طریق نظام فدراسیون سه ضلعی می شود: این نظام متشکل از اتحادیه، ایالات، و شهرداری هاست. نظام حقوقی برزیل بر مبنای حقوق رومی است.
قدرت اجرایی اتحادیه توسط دولت اعمال شده، و ریاست آن را ریاست جمهوری بر عهده داشته که برای دوره های چهار ساله به این مقام منصوب می شود، و می تواند یک دوره دیگر نیز مجدداً به این سمت منصوب شود. قدرت قانون گذاری در اختیار کنگره ملی برزیل قرار دارد که از مجلس نمایندگان و مجلس سنا تشکیل شده است. نمایندگان مجلس نمایندگان برزیل هر چهار سال یکبار به صورت نمایندگی نسبی برای ایالات به این سمت منصوب می شوند. نمایندگان سنای فدرال برزیل برای دوره های هشت ساله به این سمت منصوب می شوند. بر اساس روند معمول حقوقی قوه مجریه باید در قانونگذاری دخیل باشد، قوه مجریه می تواند قانون جدید را وتو کند، و از حق انحصاری ابتکار قانونگذاری در مسائلی خاص نیز برخوردار است. علاوه بر این، در صورت بروز شرایط اضطراری، قوه مجریه ممکن است اقدام به اتخاذ «تدابیر احتیاطی» کند، که دارای قدرت قانون بوده و باید بلافاصله به اجرا گذاشته شود. «تدابیر احتیاطی» برای ۱۲۰ روز به قدرت خود باقی بوده، مگر آنکه چنین تدابیری توسط کنگره لغو شود.
در ۱۲ سال گذشته، نرخ مالیات برزیل به تدریج از حدوداً ۲۸ درصد تولید ناخالص داخلی به ۳۷ درصد افزایش یافته است با این وجود، در بسیاری از خدماتی که دولت فدرال یا بیشتر دولت های ایالتی و شهری ارائه می کردند تفاوت چندانی حاصل نشد تا مردم باور کنند این افزایش عادلانه بوده است. اعتقاد بر این است که این امر دو دلیل اصلی دارد:
