سیئات. [ س َی ْ ی ِ آ ] ( ع اِ ) ج ِ سیئة. ( از دهار ) ( ترجمان القرآن ). معاصی. گناهان. ( غیاث ) ( آنندراج ). سیئات اعمال. کارهای بد وناشایسته. ( ناظم الاطباء ). مقابل حسنات : و صَیَّرَ دهرک الاحسان فیه الینا مِن عظیم السَیّئات ِ.
ابن الانباری ( از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 192 ).
دیدم که سیئات جهانش نکرد صید زآن رو نکردم این حسنات موقرش.
خاقانی.
تا که غفاری او ظاهر شود سیئات جمله راغافر شود.
مولوی.
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع سیئه کارهای ناپسند اعمال زشت .
فرهنگ معین
(سَ ی ِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ سیئه ،اعمال زشت .
فرهنگ عمید
کار های زشت و ناپسند.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی سَّیِّئَاتِ: گناهان - بدیها(از"سوء" به معنی حادثه و یا عملی که زشتی و بدی را با خود همراه دارد ، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بد حال میکند نیزاطلاق میشود ، نظیر آیه : و ما اصابک من سیئة فمن نفسک هیچ مصیبتی بتو نمیرسد مگر از ناحیه خود... ریشه کلمه: سوء (۱۶۷ بار)
«سَیِّئات» در آیه فوق، همه زشتی ها و بدی ها را اعم از بدی های عقیدتی یا عملی شامل می شود.