سی تی انژیوگرافی

سی تی آنژیوگرافی. سی تی آنژیوگرافی ( CTA ) نوعی مقطع نگاری رایانه ای است. روشی است برای تصویربرداری از عروق شریانی و وریدی ( سی تی ونوگرافی ) در سر تا سر بدن؛ از شریانهای تغذیه کننده مغز گرفته تا آن هایی که خون را به ریه ها، کلیه ها، دست ها و پاها می رسانند. از این روش برای تشخیص میزان گرفتگی عروق، آنوریسم، ترومبوز، آمبولی، سودوآنوریسم، دایسکشن، فیستول شریانی - وریدی و. . . استفاده می شود. [ ۱]
در این روش برخلاف آنژیوگرافی از هیچ کاتتری استفاده نمیشود و به اصطلاح این روش غیرتهاجمی است. این روش مانند روش ام آر آی میتواند جزییات مناسبی از وضعیت عروق نمایش دهد ولی در حال حاضر به دقت آنژیوگرافی نمی باشد. [ ۲]
در پی نگرانی هایی که بیماران در قبال آنژیوگرافی داشتند پزشکان و مهندسین پزشکی در پی راه حلی برای آسان تر کردن این بررسی برای بیماران شدند. این جستجوها به ابداع روش سی تی آنژیوگرافی ختم شد . [ نیازمند منبع]
در این روش به این صورت عمل می شود که ابتدا ماده کنتراست ( ماده دارای ید ) را به کمک دستگاه انژکتور به صورت بلوس و با سرعت بالا درون رگ تزریق می کنند وتقریبا با کمی زمان تأخیر ( بسته به ناحیه مورد آزمون زمان تأخیر مشخص می شود ) با دستگاه سی تی اسکن از ناحیه مورد نظر تصویربرداری انجام می شود. . [ نیازمند منبع]
مزایا:[ ۱]
• از روش CTA می توان برای سنجش رگ های حیاتی بدن مانند مغز و کلیه و مویرگها استفاده کرد.
• این روش جزییات آناتومی رگهای بدن را دقیقتر از روش های MRI یا اولتراسونیک نشان می دهد.
• CTA به عنوان غربالگری بیماران عروقی ایمنتر، سریعتر و ارزانتر از آنژیوگرافی است و بیمار احساس ناراحتی کمتری می کند.
معایب:[ ۱]
• خطر واکنش های حساسیتی در برابر تزریق ید وجود دارد.
• از CTA برای بیماران کلیوی یا دیابت شدید باید پرهیز شود.
• در صورت نشت ماده تزریقی به پوست، پوست تخریب می شود.
• در مقایسه با سایر روش های تصویر برداری پزشکی، میزان تشعشع یونیزه این روش بسیار بیشتر است و بسته به سن بیمار و روش آزمایش، این روش خطر ابتلا به سرطان را برای تمام طول عمر افزایش می دهد. در برخی شرایط بیمار، مزایای این روش می تواند بیشتر از مشکلات برشمرده باشد.
سی تی آنژیوگرافی در ارزیابی عروق خونی و اندام هایی که توسط آن ها تغذیه می شوند، کاربرد دارد. این اندام ها عبارتند از: مغز، قلب، لگن، گردن، قفسه سینه، پاها و انگشتان، بازوها و دست ها، شکم ( کلیه ها و کبد )