کنستانتین الکساندرو روزتی ( تلفظ رومانیایی: ؛ ۲ جون ۱۸۱۶–۸ اپریل ۱۸۸۵ میلادی ) ، رهبر ادبی و سیاسی رومانیایی بود که در بخارست، در خانواده شاهزاده روزتی متولد شد.
کنستانتین الکساندرو روزتی در بخارست متولد شد و پسر حاکم الکساندرو روزتی و النا، با تخلص اوبدهانو بود.
... [مشاهده متن کامل]
او در «کالج ملی سنت ساوا» در بخارست تحصیل کرد که در آنجا معلمانی نظیر «افتیمی مورگو» و «ژان الکساندر ویلانت» داشت. در سال ۱۸۳۲ ( یا ۱۸۳۳ ) میلادی به ارتش پیوست و تا اوت ۱۸۳۶ میلادی، یعنی تا زمانی که استعفا داد، در آنجا خدمت کرد. «او ادبیات را شروع کرد، سپس وارد دستگاه حکومتی شد، در سال ۱۸۴۲ میلادی رئیس پولیس پیتستی بود و سپس در محکمه، «دادستان محکمه مدنی» بخارست شد. وی در ۱۸۴۵ میلادی استعفا داد. »
در سال ۱۸۴۴ میلادی او برای اولین بار به پاریس رفت: «سپس من امیدوار بودم که بعد از ۳–۴ سال کار کردن، به وطنم برمی گردم و سرشار از علم و فضایل خواهم درخشید، روزی می رسد که حداقل مادرم را خوشحال می کنم، من جایگاه وطنم را کمی بالا می برم و با این فکر که من رسالت خودم را به خوبی انجام داده ام، می میرم. » این مربوط به دوستان و همراهان دیگر است: یون سی براتیانو، نقاش کنستانتین دانیل روزنتال، واسیل مولینسکو، آندرونسکو، اسکارلات ویرناو. در پایان سپتامبر ( اوایل اکتبر ) وی کشور را ترک کرد، زیرا به او خبر دادند که مادرش بیمار است.
پس از مرگ مادرش ( دسمبر ۱۸۴۴ ) ، در اواسط ۱۸۴۵ او دوباره عازم پاریس شد، جایی که در دوره های مورخان و اندیشمندان ژول میشله، ادگار کینه و دیگر نمایندگان روح انقلابی فرانسه آن زمان شرکت کرد. در اینجا، همراه با اسکارلات ورناوی مولدوایی، وی تلاش کرد تا روابط بین دانشجویان والاچیا و مولداوی را تقویت کند و به ایده های جدید تعیین سرنوشت ملی و عدالت اجتماعی روی بیاورد. در این فضا، در دسامبر ۱۸۴۵ میلادی، انجمن دانشجویان رومانیایی در پاریس تأسیس شد که اولین هدف آن کمک به جوانان فقیر اما با استعداد برای تحصیل در پاریس بود. ان یون قیکا به عنوان رئیس انجمن، سی. ای. روزتی در سمت منشی و اسکارلات ویرناو به عنوان صندوقدار تعیین شدند.
در سال ۱۸۴۵ میلادی، روزتی به پاریس رفت و در آنجا با آلفونس دلامارتین، حامی انجمن دانشجویان رومانیایی در پاریس ملاقات کرد. در سال ۱۸۴۷ میلادی او با مری گرانت، خواهر افینگهام گرانت، کنسولگر انگلیس در بخارست ازدواج کرد. کنسولگر نیز با زویا راکوویچ، دختر الکساندرو راکوویچ ازدواج کرد. پُلِ گرانت واقع در نزدیکی Gara de Nord در بخارست، به اسم او نامگذاری شده اند.
کنستانتین الکساندرو روزتی در بخارست متولد شد و پسر حاکم الکساندرو روزتی و النا، با تخلص اوبدهانو بود.
... [مشاهده متن کامل]
او در «کالج ملی سنت ساوا» در بخارست تحصیل کرد که در آنجا معلمانی نظیر «افتیمی مورگو» و «ژان الکساندر ویلانت» داشت. در سال ۱۸۳۲ ( یا ۱۸۳۳ ) میلادی به ارتش پیوست و تا اوت ۱۸۳۶ میلادی، یعنی تا زمانی که استعفا داد، در آنجا خدمت کرد. «او ادبیات را شروع کرد، سپس وارد دستگاه حکومتی شد، در سال ۱۸۴۲ میلادی رئیس پولیس پیتستی بود و سپس در محکمه، «دادستان محکمه مدنی» بخارست شد. وی در ۱۸۴۵ میلادی استعفا داد. »
در سال ۱۸۴۴ میلادی او برای اولین بار به پاریس رفت: «سپس من امیدوار بودم که بعد از ۳–۴ سال کار کردن، به وطنم برمی گردم و سرشار از علم و فضایل خواهم درخشید، روزی می رسد که حداقل مادرم را خوشحال می کنم، من جایگاه وطنم را کمی بالا می برم و با این فکر که من رسالت خودم را به خوبی انجام داده ام، می میرم. » این مربوط به دوستان و همراهان دیگر است: یون سی براتیانو، نقاش کنستانتین دانیل روزنتال، واسیل مولینسکو، آندرونسکو، اسکارلات ویرناو. در پایان سپتامبر ( اوایل اکتبر ) وی کشور را ترک کرد، زیرا به او خبر دادند که مادرش بیمار است.
پس از مرگ مادرش ( دسمبر ۱۸۴۴ ) ، در اواسط ۱۸۴۵ او دوباره عازم پاریس شد، جایی که در دوره های مورخان و اندیشمندان ژول میشله، ادگار کینه و دیگر نمایندگان روح انقلابی فرانسه آن زمان شرکت کرد. در اینجا، همراه با اسکارلات ورناوی مولدوایی، وی تلاش کرد تا روابط بین دانشجویان والاچیا و مولداوی را تقویت کند و به ایده های جدید تعیین سرنوشت ملی و عدالت اجتماعی روی بیاورد. در این فضا، در دسامبر ۱۸۴۵ میلادی، انجمن دانشجویان رومانیایی در پاریس تأسیس شد که اولین هدف آن کمک به جوانان فقیر اما با استعداد برای تحصیل در پاریس بود. ان یون قیکا به عنوان رئیس انجمن، سی. ای. روزتی در سمت منشی و اسکارلات ویرناو به عنوان صندوقدار تعیین شدند.
در سال ۱۸۴۵ میلادی، روزتی به پاریس رفت و در آنجا با آلفونس دلامارتین، حامی انجمن دانشجویان رومانیایی در پاریس ملاقات کرد. در سال ۱۸۴۷ میلادی او با مری گرانت، خواهر افینگهام گرانت، کنسولگر انگلیس در بخارست ازدواج کرد. کنسولگر نیز با زویا راکوویچ، دختر الکساندرو راکوویچ ازدواج کرد. پُلِ گرانت واقع در نزدیکی Gara de Nord در بخارست، به اسم او نامگذاری شده اند.
