سگنوسور ( به انگلیسی: Segnosaurus ) یک سرده از دایناسورهای دروگر ( تریزینوسور ) است که در دوره کرتاسه پسین حدود ۱۰۲ تا ۸۶ میلیون سال پیش در جنوب شرقی مغولستان کنونی زندگی می کردند. در دهه ۱۹۷۰، چندین نمونه فسیل ناقص اما به خوبی حفظ شده، در صحرای گبی کشف شد و در سال ۱۹۷۹ جنس و گونه به صورت سگنوسوروس گالبیننسیس ( Segnosaurus galbinensis ) نامگذاری شد. [ ۱]
نام عمومی سگنوسور به معنای «مارمولک آهسته» است و نام خاص گالبیننسیس به منطقه گالبین اشاره دارد. بخش های شناخته شده این دایناسور شامل فک پایین، مهره های گردن و دم، لگن، کمربند شانه و استخوان های اندام است. بخش هایی از نمونه ها از زمان جمع آوری ناپدید شده یا آسیب دیده اند.
سگنوسور یک تریزینوسور با جثه بزرگ بود که تخمین زده می شود حدود ۶–۷ متر ( ۲۰–۲۳ فوت ) طول و حدود ۱٫۳ تن متری ( ۱٫۴ تن کوچک ) وزن داشته باشد. این گونه می توانست روی دو پا راه برود و تنه بدنش به سمت بالا متمایل بوده است. سر آت کوچک با منقاری در نوک آرواره ها و گردنش بلند و باریک بوده است. فک پایین در جلو به سمت پایین چرخیده بوده و دندان ها از نظر داشتن دندانه و همچنین داشتن لبه های سوم برای برش در برخی از دندان های عقبی متمایز بودند. اندام های جلویی قوی بودند و سه انگشت با چنگال های بزرگی داشتند و پاها چهار انگشت داشتند که از پای آن به خوبی پشتیبانی می کرده اند. به جز تریزنوسورها، همه تروپودها دارای پاهای سه انگشتی بودند. قسمت جلویی لگن برای حمایت از شکم بزرگ تکامل یافته است. استخوان شرمگاهی به سمت عقب چرخیده است که این ویژگی فقط در پرندگان و دایناسورها که بیشترین ارتباط را با آنها دارند، دیده می شود. [ ۲]
وابستگی خویشاوندی سگنوسور در ابتدا مبهم بود و به خانواده تروپودهای سگنوسارید مرتبط دانسته شد ولی بعداً هنگامی که جنس های مشابه شناسایی شدند، یک راسته به نام سگنوساریا تعریف شد.
طرح های طبقه بندی جایگزین تا زمانی که خویشاوندان دیگری در دهه ۱۹۹۰ کامل تر توصیف شدند، پیشنهاد شد که آنها را به عنوان تروپود تأیید کرد. فسیل های جدید همچنین نشان داد که سگنوساریدها مترادف کوچک خانواده تریزینوسارید ( Therizinosauridae ) است. گمان می رود سگنوسور و خویشاوندانش، جانورانی بوده اند که آهسته حرکت می کردند. همان طور که از ویژگی های غیرمعمولشان مشخص می شود، عمدتاً گیاه خوار بودند، در حالی که بیشتر گروه های تروپود گوشتخوار بودند. تریزینوسارها احتمالاً از اندام جلویی بلند، گردن بلند و منقار خود هنگام خوردن سرشاخه ها و روده بزرگ خود برای هضم غذا استفاده می کردند. [ ۳] [ ۴] [ ۵]

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام عمومی سگنوسور به معنای «مارمولک آهسته» است و نام خاص گالبیننسیس به منطقه گالبین اشاره دارد. بخش های شناخته شده این دایناسور شامل فک پایین، مهره های گردن و دم، لگن، کمربند شانه و استخوان های اندام است. بخش هایی از نمونه ها از زمان جمع آوری ناپدید شده یا آسیب دیده اند.
سگنوسور یک تریزینوسور با جثه بزرگ بود که تخمین زده می شود حدود ۶–۷ متر ( ۲۰–۲۳ فوت ) طول و حدود ۱٫۳ تن متری ( ۱٫۴ تن کوچک ) وزن داشته باشد. این گونه می توانست روی دو پا راه برود و تنه بدنش به سمت بالا متمایل بوده است. سر آت کوچک با منقاری در نوک آرواره ها و گردنش بلند و باریک بوده است. فک پایین در جلو به سمت پایین چرخیده بوده و دندان ها از نظر داشتن دندانه و همچنین داشتن لبه های سوم برای برش در برخی از دندان های عقبی متمایز بودند. اندام های جلویی قوی بودند و سه انگشت با چنگال های بزرگی داشتند و پاها چهار انگشت داشتند که از پای آن به خوبی پشتیبانی می کرده اند. به جز تریزنوسورها، همه تروپودها دارای پاهای سه انگشتی بودند. قسمت جلویی لگن برای حمایت از شکم بزرگ تکامل یافته است. استخوان شرمگاهی به سمت عقب چرخیده است که این ویژگی فقط در پرندگان و دایناسورها که بیشترین ارتباط را با آنها دارند، دیده می شود. [ ۲]
وابستگی خویشاوندی سگنوسور در ابتدا مبهم بود و به خانواده تروپودهای سگنوسارید مرتبط دانسته شد ولی بعداً هنگامی که جنس های مشابه شناسایی شدند، یک راسته به نام سگنوساریا تعریف شد.
طرح های طبقه بندی جایگزین تا زمانی که خویشاوندان دیگری در دهه ۱۹۹۰ کامل تر توصیف شدند، پیشنهاد شد که آنها را به عنوان تروپود تأیید کرد. فسیل های جدید همچنین نشان داد که سگنوساریدها مترادف کوچک خانواده تریزینوسارید ( Therizinosauridae ) است. گمان می رود سگنوسور و خویشاوندانش، جانورانی بوده اند که آهسته حرکت می کردند. همان طور که از ویژگی های غیرمعمولشان مشخص می شود، عمدتاً گیاه خوار بودند، در حالی که بیشتر گروه های تروپود گوشتخوار بودند. تریزینوسارها احتمالاً از اندام جلویی بلند، گردن بلند و منقار خود هنگام خوردن سرشاخه ها و روده بزرگ خود برای هضم غذا استفاده می کردند. [ ۳] [ ۴] [ ۵]


wiki: سگنوسور