سگره امیلیو

دانشنامه آزاد فارسی

سِگْرِه، اِمیلیو (۱۹۰۵ـ۱۹۸۹)(Segre, Emilio)
فیزیک دان امریکایی، زادۀ ایتالیا. در ۱۹۵۹، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. این جایزه به سبب کشف پادپروتون، نوعی پادماده، در ۱۹۵۵، مشترکاً به او و همکارش، اوئن چمبرلین، اعطا شد. سگره اولین عنصر مصنوعی، با نام تکنسیوم، با عدد اتمی۴۳، را نیز کشف کرد (۱۹۳۷). در نزدیکی رمزاده شد. در آن جا درس خواند و همکار انریکو فرمیبود. در ۱۹۳۶، استاد دانشگاه پالرموشد، ولی تحت فشار دولت فاشیست تبعید شد. از ۱۹۳۸، به جز پژوهش هایی که در زمان جنگ در لوس آلاموسانجام داد، در دانشگاه کالیفرنیا، واقع در برکلی، مشغول به کار بود و در ۱۹۴۷، در آن جا به استادی رسید. در ۱۹۴۰، عنصر جدید دیگری با عدد اتمی ۸۵ کشف کرد که اکنون آن را اَستاتینمی نامند. سگره بار دیگر، و این بار در دانشگاه کلمبیا با فرمی روبه رو شد و با او دربارۀ استفاده از پلوتونیوم۲۳۹ به جای اورانیوم ۲۳۵ در بمب های اتمی به بحث پرداخت. سگره که تحقیق در زمینۀ تولید پلوتونیوم را در برکلی آغاز کرده بود، به لوس آلاموس منتقل شد تا به مطالعه دربارۀ شکافت خودبه خودیایزوتوپ های اورانیومو پلوتونیوم بپردازد. در ۱۹۴۷، با استفاده از شتاب دهندۀ سیکلوتروندر برکلی، تحقیق در زمینه های برهم کنش پروتون ـ پروتون و پروتون ـ نوترون را شروع کرد و بدین ترتیب، موفق به آشکارسازی پادپروتون شد. این کشف نظریۀ کوانتومی نسبیتیفیزیک دان انگلیسی، پاول دیراک، را تأیید کرد.

پیشنهاد کاربران