سگدلی

لغت نامه دهخدا

سگدلی. [ س َ دِ ] ( حامص مرکب ) سخت دلی. بددلی :
با همه سگدلی شکار منند
گوسفندان کشت زار منند.
نظامی.
|| سگی. درندگی :
گر سگی خود بود مرقع پوش
سگدلی را کجا کند فرموش.
نظامی.

فرهنگ فارسی

سخت دلی . بد دلی

پیشنهاد کاربران

بپرس