سگا چَنِل ( انگلیسی: Sega Channel ) یک سرویس بازی آنلاین متوقف شده است که توسط سگا برای کنسول بازی ویدئویی سگا جنسیس توسعه یافته و به عنوان یک سیستم تحویل محتوا عمل می کند. سگا چنل که در ۱۴ دسامبر ۱۹۹۴ راه اندازی شد، توسط تی سی آی و تایم وارنر کیبل از طریق سرویس تلویزیون کابلی و از طریق کابل کواکسیال در اختیار عموم قرار گرفت. این سرویس یک سرویس پرداختی بود که از طریق آن مشتریان می توانستند به صورت آنلاین به بازی های جنسیس دسترسی داشته باشند، دموهای بازی ها را امتحان کنند و کدهای تقلب آن ها را دریافت کنند. تا ۳۱ ژوئیهٔ ۱۹۹۸، سگا چنل سه سال پس از عرضهٔ کنسول نسل بعدی سگا با نام سگا ساترن فعال کرد. اگرچه سگا چنل به دلیل راه اندازی ضعیف و هزینهٔ اشتراک بالا مورد انتقاد قرار گرفته است، اما به دلیل نوآوری هایش در محتوای قابل بارگیری و تأثیر آن بر سرویس های بازی آنلاین مورد تحسین قرار گرفته است.
سگا جنسیس که با نام مگا درایو در سال ۱۹۸۸ در ژاپن، در سال ۱۹۸۹ در آمریکای شمالی و در سال ۱۹۹۰ با همین نام در اروپا و سایر مناطق عرضه شد، به عنوان نقطهٔ ورود سگا به دوران ۱۶ بیتی کنسول های بازی ویدئویی در نظر گرفته می شود. [ ۱]
در سال ۱۹۹۰، سگا نخستین سرویس مبتنی بر اینترنت خود با نام سگا مگانت را برای جنسیس در ژاپن معرفی کرد. این سرویس که از طریق یک کارتریج و یک وسیلهٔ جانبی به نام مگا مودم کار می کرد، به دارندگان مگا درایو اجازه می داد ۱۷ عنوان بازی را به صورت آنلاین انجام دهند. نسخهٔ آمریکای شمالی این سرویس با نام «تله - جنسیس» نیز معرفی شد، اما هرگز در آن منطقه راه اندازی نشد. [ ۲] سامانهٔ دیگر مبتنی بر تلفن سگا با نام مگا انسر، مگا درایو ژاپنی را به یک پایانهٔ بانکداری آنلاین تبدیل کرد. [ ۱] به دلیل تعداد کم بازی های موجود در بستر مگانت، قیمت بالا و عدم موفقیت مگا درایو در ژاپن، این سامانه به یک شکست تجاری تبدیل شد. در سال ۱۹۹۲، دستگاه جانبی مگا مودم را می شد با قیمت پایین تری در فروشگاه های ارائه دهندهٔ تخفیف و ارزان فروشی ها یافت[ ۳] و در نسخهٔ بازسازی شدهٔ مگا درایو که در سال ۱۹۹۳ عرضه شد، پورت ۹ پین ئی اکس تی حذف شد و امکان اتصال به سرویس مگانت نیز از آن سلب شد. [ ۴]
در آوریل ۱۹۹۳، سگا سرویس سگا چنل را معرفی کرد که از خدمات تلویزیون کابلی برای ارائهٔ محتوا استفاده می کرد. [ ۵] آزمایش سراسری در ایالات متحده در ماه ژوئن آغاز شد، و راه اندازی این سرویس نیز در دسامبر آغاز شد، [ ۶] پس از آن و در سال ۱۹۹۴ این سرویس به طور کامل در سراسر ایالات متحده نیز فعال شد. [ ۷] تا ژوئن ۱۹۹۴، ۲۱ شرکت کابلی برای ارائهٔ خدمات سگا چنل به مخاطبان خود ثبت نام کردند. [ ۸] هزینه های این سرویس در ایالات متحده بسته به مکان متفاوت بود، اما این هزینه تقریباً برابر با ۱۵ دلار آمریکا به علاوهٔ هزینهٔ فعال سازی ۲۵ دلاری بود، که شامل مبدل نیز می شد. [ ۷] سگا چنل در اواخر سال ۱۹۹۵ با هزینهٔ ماهانهٔ حدود ۱۹ دلار کانادا در کانادا نیز راه اندازی شد. [ ۹] در طول مراحل برنامه ریزی این سرویس، سگا به دنبال سرمایه گذاری در بازار اجاره ای بود که با کرایه دادن سگا سی دی از طریق شرکت بلاکباستر ویدئو تا حدی موفقیتی نسبی را تجربه کرد و به دنبال پایه گذاری بازی ها و دموهای این سرویس برای فروش کارتریج های بیشتر بود. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسگا جنسیس که با نام مگا درایو در سال ۱۹۸۸ در ژاپن، در سال ۱۹۸۹ در آمریکای شمالی و در سال ۱۹۹۰ با همین نام در اروپا و سایر مناطق عرضه شد، به عنوان نقطهٔ ورود سگا به دوران ۱۶ بیتی کنسول های بازی ویدئویی در نظر گرفته می شود. [ ۱]
در سال ۱۹۹۰، سگا نخستین سرویس مبتنی بر اینترنت خود با نام سگا مگانت را برای جنسیس در ژاپن معرفی کرد. این سرویس که از طریق یک کارتریج و یک وسیلهٔ جانبی به نام مگا مودم کار می کرد، به دارندگان مگا درایو اجازه می داد ۱۷ عنوان بازی را به صورت آنلاین انجام دهند. نسخهٔ آمریکای شمالی این سرویس با نام «تله - جنسیس» نیز معرفی شد، اما هرگز در آن منطقه راه اندازی نشد. [ ۲] سامانهٔ دیگر مبتنی بر تلفن سگا با نام مگا انسر، مگا درایو ژاپنی را به یک پایانهٔ بانکداری آنلاین تبدیل کرد. [ ۱] به دلیل تعداد کم بازی های موجود در بستر مگانت، قیمت بالا و عدم موفقیت مگا درایو در ژاپن، این سامانه به یک شکست تجاری تبدیل شد. در سال ۱۹۹۲، دستگاه جانبی مگا مودم را می شد با قیمت پایین تری در فروشگاه های ارائه دهندهٔ تخفیف و ارزان فروشی ها یافت[ ۳] و در نسخهٔ بازسازی شدهٔ مگا درایو که در سال ۱۹۹۳ عرضه شد، پورت ۹ پین ئی اکس تی حذف شد و امکان اتصال به سرویس مگانت نیز از آن سلب شد. [ ۴]
در آوریل ۱۹۹۳، سگا سرویس سگا چنل را معرفی کرد که از خدمات تلویزیون کابلی برای ارائهٔ محتوا استفاده می کرد. [ ۵] آزمایش سراسری در ایالات متحده در ماه ژوئن آغاز شد، و راه اندازی این سرویس نیز در دسامبر آغاز شد، [ ۶] پس از آن و در سال ۱۹۹۴ این سرویس به طور کامل در سراسر ایالات متحده نیز فعال شد. [ ۷] تا ژوئن ۱۹۹۴، ۲۱ شرکت کابلی برای ارائهٔ خدمات سگا چنل به مخاطبان خود ثبت نام کردند. [ ۸] هزینه های این سرویس در ایالات متحده بسته به مکان متفاوت بود، اما این هزینه تقریباً برابر با ۱۵ دلار آمریکا به علاوهٔ هزینهٔ فعال سازی ۲۵ دلاری بود، که شامل مبدل نیز می شد. [ ۷] سگا چنل در اواخر سال ۱۹۹۵ با هزینهٔ ماهانهٔ حدود ۱۹ دلار کانادا در کانادا نیز راه اندازی شد. [ ۹] در طول مراحل برنامه ریزی این سرویس، سگا به دنبال سرمایه گذاری در بازار اجاره ای بود که با کرایه دادن سگا سی دی از طریق شرکت بلاکباستر ویدئو تا حدی موفقیتی نسبی را تجربه کرد و به دنبال پایه گذاری بازی ها و دموهای این سرویس برای فروش کارتریج های بیشتر بود. [ ۵]
wiki: سگا چنل