سگ ژاپنی

سگ ژاپنی ( به ژاپنی: 日本犬 にほんけん ) یک اصطلاح عمومی برای سگ هایی است که از زمان های قدیم در ژاپن زندگی می کردند. هنگامی که از اصطلاح سگ ژاپنی استفاده می شود، به طور خاص به شش نژاد سگ بومی اشاره دارد که در «استاندارد سگ ژاپنی» نامگذاری شده است، استانداردی که توسط انجمن حفاظت سگ ژاپنی در سال ۱۹۳۴ ایجاد شد ( دوره شووا 9 ) . [ ۱] شش نژاد سگ به سه نوع بزرگ، متوسط و کوچک طبقه بندی می شوند. شش نژاد سگ بومی ژاپنی است این سگ ها عبارتند از آکیتا ( سگ ) ، هوکایدو ( سگ ) ، کای کن، کیشو، شیکوکو و شیبا اینو.