سگ های وحشی افریقایی

این سگ ها گوش های گرد بزرگی دارند مملو از مو که آن ها را از ورود حشرات و پشه ها محافظت می کنند. آن ها غدد عطری دارند که ماده ای معطر و نامطبوع را آزاد می کند که به گمانی برای ارتباط برقرار کردن به کار می رود.
با آنکه این جانوران گونه ای سگ سان هستند، مانند سگ پارس نمی کنند و همچون گرگ زوزه نمی کشند، بلکه غرغرهایی تولید می کنند که مانند صدای سگی هستند که از پیدا کردن صاحبش خوشحال است. پوست بدن آن ها دارای رنگ های مختلف قهوه ای، سیاه، زرد، و سفید است و به آسانی تشخیص داده می شوند.
میانگین طول عمر این جانوران ۱۲ سال است. سگهای وحشی آفریقایی پس از �گردهمایی های اجتماعی� از عطسه به عنوان یک �حد نصاب� برای تصمیمگیری درباره زمان شروع شکار استفاده می کنند. این عمل را می توان نوعی رای گیری در اجتماع این سگها تلقی نمود. هرچه تعداد عطسه ها بیشتر باشد گله سگها با تعداد بیشتری برای شکار به حرکت درمی آید، بعبارت دیگر شمار عطسه ها باید به تعداد مشخصی برسد تا بر فعالیت گله اثر بگذارد. پیشتر تصور بر این بود که سگهای وحشی با عطسه فقط می خواهند راه تنفس خود را باز کنند.
بعضی دیگر از جانوران اجتماعی گوشتخوار مثل میرکت ها هم از حد نصاب استفاده می کنند.