سکینه بنت الحسین

[ویکی فقه] سکینه دختر امام حسین (علیه السلام)، مادرش رباب دختر امرء القیس است. مادر و دختر در واقعه کربلا حضور داشتند. حضرت سکینه (سلام الله علیها) از کسانی است که در کربلا حاضر بوده و در زمره اسیران کربلا می باشد.
او، دختر با کمال و با فضیلت امام حسین (علیه السلام) و رباب فرزند امری ء القیس است. نامش را، أمیمه، أمینه، آمنه، امامه و امیّه گفته اند. امّا به «سکینه» لقبی که مادرش، رباب به او داده مشهور می باشد. سال ولادت سکینه به درستی روشن نیست. ولی چون در زمان حیات پدرش بالغه و بانویی رشیده بوده می توان گفت در روز عاشورا ده یا چهارده ساله و تولدش سال ۴۷ یا ۵۱ قمری بوده است.
خصوصیات اخلاقی حضرت سکینه
او، عفیفه، بخشنده ، شاعر ، فصیح و بلیغ، آشنا در نزد اهل ادب، با فراست، با وقار و خوش ذوق بود. امام حسین (علیه السلام) درباره اش می فرماید:«امّا سکینة فغالب علیها الاستغراق مع اللَّه.» «اما سکینه غالباً و با تمام وجود محو جمال ازلی خدای متعال است.»به جهت این مقام والا است که امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا، وی را «یا خیرة النسوان»، ای بهترین زنان، خطاب فرمود:
ازدواج حضرت سکینه
درباره ی ازدواج حضرت سکینه با همسران متعدّد گزارشهای مختلفی نقل شده، ولی آنچه صحیح به نظر می رسد آن است که وی، تنها به عقد عبدالله بن حسن (علیه السلام) در آمد و او نیز قبل از زفاف در کربلا به فیض شهادت نایل آمد.
حضرت سکینه با کاروان حسینی
...