سکک

لغت نامه دهخدا

سکک. [ س َک َ ] ( ع اِمص ) کژی. || خردی گوش. || چسبیدگی گوش به سر. || پستی گوش. || خردی مغاک گوش. || تنگی سوراخ گوش در مردم و غیر آن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ).

سکک. [س ِ ک َ ] ( ع اِ ) ج ِ سکه. ( دهار ). رجوع به سکه شود.

فرهنگ فارسی

جمع سکه
جمع سکه

فرهنگ عمید

= سکه

واژه نامه بختیاریکا

( سُکک ) آبله مرغان

پیشنهاد کاربران

بپرس