سکوی نفتی

سکوی نفتی یا سکوی حفاری یک سازهٔ عظیم همراه با امکانات حفر چاه نفت، استخراج نفت و فرآوری آن است. سکوی های نفت معمولاً محلی برای ذخیره سازی موقت نفت تا زمان انتقال آن به ساحل و پالایش آن در پالایشگاه هستند. سکوهای نفت می توانند به صورت ثابت در بستر دریا یا به صورت یک جزیرهٔ مصنوعی یا این که به صورت شناور در آب باشند.
سکوی ثابت[ واژه نامه ۱] از پایه های بتنی یا فولادی یا هر دو ساخته می شود و مستقیماً بر روی بستر دریا نصب می شود.
سکوی نیمه شناور[ واژه نامه ۲] از پایه ها و بدنهٔ مناسب طراحی می شود تا بر روی سطح آب شناور باقی بمانند.
سازهٔ دریایی ویژه ای با سیستم لنگر عمودی می باشد که برای استخراج نفت و گاز در نواحی فراساحلی به کار می رود. این نوع سکو برای عمق های ۳۰۰ تا ۱٬۵۰۰ متر مناسب می باشد.
شناور با کاربری های تولید، ذخیره و تخلیهٔ هیدروکربن خام، که در تولید نفت و گاز طبیعی در مناطقی بدون زیرساخت های کافی ( چون غرب آفریقا ) یا حوزه های نفتی کوچک ( در دریای شمال ) کاربرد بسیار دارد.
شناور یا کشتی تجاری است، که با هدف حفاری اکتشافی چاه های نفت و گاز در آب های عمیق، طراحی شده است. مانند ( سد کشینو کانو در ژاپن )
گونه ای از سکوهای حفاری قابل حمل است. این نوع از سکوها شامل یک بدنهٔ شناور می باشند که تجهیزات و دکل حفاری بر روی آن نصب می شود و پایه های عظیمی که کل وزن بدنه، تجهیزات و دکل حفاری را تحمل می کنند.
↑ Fixed platforms ↑ Semi - submersible platform