سکونت پذیری سامانه های کوتوله زرد

دانشنامه عمومی

سکونت پذیری سامانه های کوتوله زرد، مناسب بودن سیارات فراخورشیدی متعلق به ستاره های کوتوله زرد را برای زندگی تعریف می کند. این منظومه ها موضوع مطالعه جامعه علمی هستند، زیرا به همراه ستاره های نوع کی، مناسب ترین ستاره ها برای میزبانی جانداران هستند. [ ۱]
کوتوله های زرد از ستارگان نوع جی رشته اصلی تشکیل شده است که جرمی بین ۰٬۹ و ۱٬۱ M☉ و همانند خورشید دمای سطح بین ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ کلوین دارند. [ ۲] آنها سومین دسته رایج در کهکشان راه شیری [ ۳] و تنها دسته ای هستند که کمربند حیات در آنها کاملاً با منطقه قابل سکونت فرابنفش تطابق دارد. [ ۴]
اختر زیست شناسی
منطقه قابل سکونت دور ستاره ای
• آنالوگ زمین
سیاره ابرزیست پذیر
قابلیت سکونت در ماهواره های طبیعی
قابلیت سکونت سامانه های کوتوله قرمز
زیست پذیری سیستم های ستاره ای دنباله اصلی نوع K
• فهرست سیارات فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت
عکس سکونت پذیری سامانه های کوتوله زردعکس سکونت پذیری سامانه های کوتوله زرد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران