سکوره

لغت نامه دهخدا

سکوره. [ س ُ رَ / رِ] ( اِ ) سکره که کاسه گلی باشد. ( برهان ) ( آنندراج ).سکرجه. ( مهذب الاسماء ). پیمانه سفالین :
ز کعبتین شب و روز در سکوره چرخ
چو تاج نرگس نقش مقاصدش شش بار.
کمال الدین اسماعیل ( از جهانگیری ).
ز نیش کلک تو گشته نیوش مالامال
سکوره های معانی چو خره زنبور.
نجیب الدین جرفادقانی.
سکوره ای است ز پیروزه گر قیاس کنی
بخوان همت او صحن گنبد خضرا.
رضی الدین باباقزوینی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - کاسه گلی . ۲ - پیاله ایست که مقداری معین جا بگیرد سکرجه .
سکره که کاسه گلی باشد

فرهنگ عمید

= سکره

دانشنامه عمومی

سکوره ( به فرانسوی: Skoura ) یک شهرک در مراکش است که در درعه تافیلالت واقع شده است. [ ۱] سکوره ۲٬۸۰۸ نفر جمعیت دارد.
عکس سکورهعکس سکورهعکس سکورهعکس سکوره
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس