سکه ٔ کار کسی ر

لغت نامه دهخدا

سکه کار کسی را بردن. [ س ِک ْ ک َ / ک ِ ی ِ رِ ک َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از ارزش و اعتبار کسی را انداختن :
آتش عیاره ای آب عیارم ببرد
سیم بناگوش او سکه کارم ببرد.
خاقانی.
گفتمش ای صبحدم سکه کارم مبر
زر و سر اینک ز من سکه رخ برمتاب.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران