سکندر خوردن

لغت نامه دهخدا

سکندر خوردن. [ س ِ ک َ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) پیش پا خوردن اسب و سر در آمدن و جز آن در رفتار. ( آنندراج ). بسر درآمدن ستور هنگام رفتن. ( ناظم الاطباء ). پیش پا خوردن اسب. ( مجموعه مترادفات ص 215 ) :
سکندر خوران بادپای حیات
بدست تزلزل عنان ثبات.
ظهوری ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بسر در آمدن ( اسب ) پیش پا خوردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس