سکل

لغت نامه دهخدا

سکل. [ س ِ ] ( ع اِ ) ماهی است سیاه. ( منتهی الارب ).

ماهی است سیاه

( سُکُل ) چوبی نگهدارنده در اسکلت چادر
( سُکُل ) دو شاخه

سکل، روستایی در دهستان بیکاه بخش بیکاه شهرستان رودان در استان هرمزگان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۲٬۱۸۷ نفر ( ۶۱۰ خانوار ) بوده است. [ ۱]

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

سَکَل همان اسکلت است که ابتدا و انتهای آن افتاده است و در استان فارس وقتی به کار می برند منظور استخوان است

سِکل: در زبان کردی به معنی ذغال

به معنی استخان یا استخان قلم درمناطق شیراز و مناطق فارس نشین استان فارس که خانده میشودسَکَل

سکل به معنی استخان یا استخان قلم در فارسی درمناطق شیراز و مناطق فارس نشین استان فارس خانده میشود سَکَل

در روستاهای استان فارس به معنی استخوان