سکر

[ویکی الکتاب] معنی سُکَارَیٰ: مستان (سکربه زوال عقل بخاطر استعمال چیزی است که عقل را زایل میکند ،می گویند و سکر به آن ماده مست کننده می گویند)
تکرار در قرآن: ۷(بار)
(بر وزن قُفْل) مستی. (و بر وزن فَرَسْ) شراب و چیز مست کننده (راغب) و چون غفلت و بی خبری نوعی از مستی لذا به آن سکرت گفته شده و به جان تو که آنها در غفلت خود سرگردان بودند و شاید مراد از آن گمراهی است که آن هم شعبه‏ای مستی است. سَکْرَةُ المَوْت: مستی مرگ همان شدن مرگ است که بر عقل غالب می‏شود و هوش از سر می‏رود . شدّت مرگ آمد و آن همان است که فرار می‏کردی بعضی «بالحق» را موت دانسته و گفته‏اند: شدت مرگ، مرگ را آورد. * . ممکن است «سُکِّرَت» در آیه بسته شدن باشد می‏گویند چشمهای ما بسته شده. در اقرب گوید «سُکِّرَن اَبْهارُنا» یعنی چشمهای ما بسته و متحیّر شده که نوعی مستی و بی شعوری است خلاصه آنکه چشم خود را تخطئه می‏کنند و بلکه گویند که محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم ما را سحر نموده است. * . «سکر» چنانکه از راغب نقل شد و طبرسی و جوهری و اقرب و قاموس گفته به معنی خمر است یعنی از میوه‏های درختان خرما و مو، شراب و روزی خوب بدست می‏آورید «رزق حسن» قرینه مبغوض بودن خمر در آیه است. سکران: مست. جمع آن سکاری است .

سکر ( به اردو: سکھر ) شهری در ایالت استان سند کشور پاکستان است که در سرشماری سال ۲۰۰۶ میلادی، ۴۳۰٫۰۲۵ نفر جمعیت داشته است. [ ۲]

سَکَر
رجوع شود به:سوکور