سکته ور. [ س َ ت َ / ت ِ وَ ] ( ص مرکب ) آنکه عیب سکته داشته باشد وآن را به تازی سکوت خوانند. ( آنندراج ) : پای خردم ز سنگ جهال اعرج شد و سکته ور شد اقوال.درویش واله هروی ( از آنندراج ).
