سکاکه

لغت نامه دهخدا

سکاکه. [ س ُ ک َ ] ( ع ص ) خورد گوش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِ ) هوای میان زمین و آسمان. || هوایی که ملاقی ابر است. || ( ص ) مرد منفرد برای خود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

دانشنامه عمومی

شهر سِکاکه ( به عربی: سکاکة ) در استان الجوف در کشور عربستان واقع شده است. جمعیت این شهر ۱۲۲٫۶۸۶ نفر است.
عکس سکاکهعکس سکاکهعکس سکاکهعکس سکاکهعکس سکاکه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس