سکارو

لغت نامه دهخدا

سکارو. [ س ُ ] ( ص ، اِ ) نان و گوشتی را گویند که بر روی زغال افروخته و اخگر بپزند. ( برهان ) ( آنندراج ). نانی که بر روی انگشت افروخته افکنند تا بریان شود. ( رشیدی ). || چنگالی. ( برهان ). || مالیده. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

۱ - نان و گوشتی که بر روی زغال افروخته و اخگر پزند . ۲ - چنگالی مالیده .

فرهنگ معین

(سُ ) (اِمر. ) نان و گوشتی که بر روی آتش بریان کنند.

فرهنگ عمید

نان یا گوشتی که بر روی آتش بریان کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس