سپید گوی

لغت نامه دهخدا

سپیدگوی. [ س َ / س ِ ] ( نف مرکب ) ساکت و بی حرف. ( ناظم الاطباء ). || بی پرده گوی. رجوع به سپیدگویی شود.

فرهنگ فارسی

ساکت و بی حرف بی پرده گوی

پیشنهاد کاربران

بپرس