سپید چشمی

لغت نامه دهخدا

سپیدچشمی. [ س َ / س ِ چ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) زشتی. بیحیایی و سماجت. ( آنندراج ) :
علاج حرص قلمزن برشوه نتوان کرد
سپیدچشمی نرگس به توتیا نرود.
محسن تأثیر ( از آنندراج ).
و رجوع به سفیدچشم و سفیدچشمی شود.

فرهنگ فارسی

زشتی بیحیایی و سماجت

پیشنهاد کاربران

بپرس