سپید و سیاه

سپید و سیاه (آلبوم). سپید و سیاه نام سومین آلبوم خواننده افغانستانی، داوود سرخوش می باشد که در سال ۲۰۰۴ از دانمارک منتشر شد و شامل ۹ ترانه می باشد. سرخوش در این آلبوم سعی داشته که علاوه بر خواندن به سبک سنتی از سبک مدرن تر به ترانه ها و آلبوم های قبلی خویش استفاده کند. این آلبوم توانست در ابتدا حدود ۲۵۰۰ نسخه به فروش برساند[ ۱]
این آلبوم شامل نه ترانه می باشد. [ ۱]
همکاران این آلبوم:[ ۱]
• گیتار کلاسیک و بیس و دوبل: قمرالله دیتا
• ترکیب: وقار احمد
• طبل و دولک: ارشاد علی
• فلوت: عبید علی، ساجد علی
• آکاردئون: ارشاد علی
• ویولون: اسلام الدین
• مهندس صدا: شاهد عباس و عشرت الله دیتا
• تنظیم موسیقی: قمرالله دیتا
• ضبط: اوگل استودیو کراچی پاکستان
• پوشش موسیقی: حبیب پیمان
• تولید: Mechid Group of Arts

مجله ای هنری، ادبی، خبری، تاریخی، اجتماعی و سیاسی، به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی علی بهزادی. این مجله به سردبیری اکبر معاونی، حسین مهری، و حسین الهامی در تهران، به صورت هفتگی منتشر می شد (۱۳۳۲ـ۱۳۵۳ش). بعد از پیروزی انقلاب اسلامی (۱۳۵۷) نیز مدتی منتشر شد. نخستین شمارۀ مجله دَه روز قبل از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ منتشر شد. روزنامۀ سپید و سیاه تا شمارۀ هفدهم با امتیاز روزنامۀ غوغای من منتشر می شد و از شمارۀ هجدهم با امتیاز مجلۀ مشیر چاپ شد. در مجموع، ۱۱۱۹ شماره از مجله منتشر شده است. آخرین شمارۀ آن در دوم شهریور ۱۳۵۸ انتشار یافت. مجلۀ سپید و سیاه دوبار، ۲۹ مرداد ۱۳۵۳ و آخر مرداد ۱۳۵۸، برای مدتی طولانی توقیف شد.