سپید سر

لغت نامه دهخدا

سپیدسر. [ س َ / س ِ س َ ] ( ص مرکب ) سفیدموی. اشیب. شیباء :
که عجوز جهان سپیدسری است
کز سر کلک او خضاب کند.
خاقانی.
و رجوع به سپید شود.

فرهنگ فارسی

سفید موی اشیب شیبائ

پیشنهاد کاربران

بپرس