سپیجه. [ س ُ / س ِ / س َ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) چیزی باشد که بر روی خم شراب و سرکه مانند نان بسته شود. ( برهان ). آنچه بر روی سرکه و شراب بسته شود، مانند قیماق. ( رشیدی ). رجوع به سپیچه شود: قَمْحة؛ سپیجه که بر شراب افتد. ( منتهی الارب ).
