سپیتمه

ظریفی که در سروده های زرتشت نهفته است این است که از طریق برگزاری مراسم ستایش و نیایش و سرودن اشعار بهمراه قربانی ( احتمالا ماده گاو یا گاو شیر ده ) به اهورا مزدا در احیای دوباره محتوای کیهان و نوسازی آن و ایجاد نظم کیهانی نوین کمک کند. امروز از دیدگاه علم کیهان شناسی ، انقباض مجدد کیهان و پس از آن انبساط مجدد کیهان و متعاقب آن نوسازی کل محتوای جهان و ایجاد یک نظم و سامان نوین ، یک سوم ( 33, 33 درصد ) حقیقت دارد. بهر حال در در اجرای عمل قربانی برگ برندگی از دست زرتشت و موسا ربوده شد و به دست ایسا و محمد افتاد. بطور ضعیف در پندار نیک زرتشت این خیال ایجاد شده بود که قربانی فرد خویش در پیشگاه اهورامزدا احتمالا از قربانی موجودی دیگر ارزشمند تر خواهد بود. آه ابراهیم ( بر اثر درد قربانی نمودن فرزند بر طبق خواست الهی ) سرانجام دامن کبریایی را گرفت و فرزند دلبند خودرا روی تپه های گلُ گات ها به صلیب کشید. در پایان پیامبر اسلام قربانی را با سفر حج و مراسم طواف؛ هفت دور چرخیدن حاجیان و حاجیه ها دور خانه کعبه را همراه نمود و عید قربان را به یادگاری گذاشت.