سپوز

لغت نامه دهخدا

سپوز. [ س ِ / س َ / س ُ ] ( نف مرخم ) سپوزنده و خلاننده و درج کننده ، و همیشه بطور ترکیب استعمال میشود ( ناظم الاطباء ): جان سپوز؛ حیات بخش :
خورش دادشان اندکی جانسپوز
بدان تا گذارند روزی بروز.
فردوسی.
- خشک سپوز :
منم کلوک خرافشار کنگ خشک سپوز.
سوزنی.
- عمرسپوز.

فرهنگ فارسی

در ترکیب به معنی سپوزنده آید : کین سپوز .

فرهنگ معین

(س ) (ص فا. ) در ترکیب به معنی «سپوزنده » آید: کین سپوز.

فرهنگ عمید

= سپوختن

پیشنهاد کاربران

جان سپوز حیات بخش نیست
سپوز یعنی دفع درنگ هل دادن و خورش جان سپوز به چم بخور و نمیر

بپرس