سپهبدان

لغت نامه دهخدا

سپهبدان. [ س ِ پ َ ب َ / ب ُ ] ( اِ ) نام پرده ای است از موسیقی. ( برهان ) ( آنندراج ) :
چون مطربان زنند نوابخت اردشیر
گه مهرگان خردک و گاهی سپهبدان.
منوچهری.

فرهنگ فارسی

یا ملوک طبرستان که از قرون اولای اسلام در طبرستان و حوالی آن حکومت کرده اند و آنها عبارتند از : بنی دابویه (اسپهبدان طبرستان و گیلان از سال ۲۵ تا حدود ۱۳۳ ه.ق. ) آل باوند ( ه.م. ) بنی پادوسپان ( ه.م. ) .
۱ - جمع سپهبد . ۲ - پرده ایست از موسیقی قدیم .

فرهنگ عمید

از الحان قدیم ایرانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس