سپهبد دل

لغت نامه دهخدا

سپهبددل. [ س ِ پ َ ب َدْ / ب ُدْ، دِ ] ( ص مرکب ) که دردل و جرأت سپهبد را ماند. شجاع. دلیر :
جهاندیده از شهر شیراز بود
سپهبددل و گردن افراز بود.
فردوسی.
کجا نام آن شاه فیروز بود
سپهبددل و لشکر افروز بود.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

که در دل و جرات سپهبدراماند شجاع دلیر

پیشنهاد کاربران

بپرس