سپنتودات
لغت نامه دهخدا
سپنتودات. [ س ِ پ َ ] ( اِخ ) اسفندیار. پورداود آرد: نام اسفندیار در اوستا سپنتودات خوانده شده و بایستی سپنداد باشد. ( فرهنگ ایران باستان ذیل ص 312 ). آفریده «خرد» مقدس. این کلمه به این معنی صفت است و در اوستا بسیار استعمال شده چنان که در فروردین یشت فقره 93 پسر گشتاسب نیز در اوستا سپنتودات نامیده شد و امروزه اسفندیار گوئیم. ( یشتهای پورداود ج 2 ص 329 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید