سپزگی. [ س ِ پ َ ] ( حامص ) غم و اندوه و رنج و درد. ( ناظم الاطباء ). رنج و سختی و مشقت. ( جهانگیری ) : کی سپزگی کشیدمی ز رقیب گر بدی یار مهربان با من.حنظله بادغیسی ( از جهانگیری ).مصحف سپرگی. رجوع به سپرگی شود.
نمامی، غمازی، سخن چینی: کی سپزگی کشیدمی ز رقیب / گر بدی یار مهربان با من (حنظلۀ بادغیسی: شاعران بی دیوان: ۴ ).
غم و رنج و مشقتانگ، تهمتسپزگیه در پارسیگ ( پهلوی ساسانی ) : خیرچینی ، تهمت - � سپزگی . سپزگ : تهمت زن ، خبرچینسِپَزِگویدن = رنجیدن. غمگینیدن.+ عکس و لینک