در و کوه و بیابان پر ز سپرم
کِه و مِه خسرو ودرویش خرم.
زراتشت بهرام.
در آن جمعی نشسته شاد و خرم برسته نزدشان صد گونه سپرم.
زراتشت بهرام.
|| گل همیشه جوان. ( برهان ) ( آنندراج ) ( اوبهی ) : چون سپرم نه میان بزم بنوروز
در مه بهمن بتاز و جان عدوسوز.
رودکی.