سپر حرارتی

دانشنامه عمومی

سپر حرارتی ( انگلیسی: Heat shield ) ابزاری است که در هوانوردی، به طور کلی به گونه ای طراحی می شود که با استفاده از پراکنده ساختن، بازتاب، جذب گرما یا به سادگی با سوزاندن و رها کردن جسم اضافی در فضا، گرمای اضافی را از خود دور می کند. اصطلاح سپر حرارتی، بیشتر در رابطه با مدیریت گرمای خروجی و سیستم های اتلاف گرما در اثر اصطکاک استفاده می شود.
سپرهای حرارتی با دو مکانیسم اصلی از سازه ها را در برابر درجه حرارت شدید و شیب حرارتی محافظت می کنند. عایق حرارتی و سرمایش تابشی، که به ترتیب ساختار زیرین را از دمای بالای سطح خارجی جدا می کند، در حالی که از طریق تابش حرارتی گرما را به بیرون منتشر می کند. برای دستیابی به عملکرد خوب، سه ویژگی مورد نیاز یک سپر حرارتی عبارتند از: هدایت حرارتی پایین ( مقاومت حرارتی بالا ) ، نشر پذیری بالا و پایداری حرارتی خوب ( نسوز بودن ) . [ ۱] سرامیک های متخلخل با پوشش های نشری بالا ( HECs ) اغلب برای رفع این سه ویژگی به دلیل پایداری حرارتی خوب سرامیک ها، عایق حرارتی مواد متخلخل و اثرات خنک کننده تابشی خوب ارائه شده توسط HECها استفاده می شود.
عکس سپر حرارتی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس