سپاه غیرنظامی حفاظت یا سپاه مردمی حفاظت ( به انگلیسی: Civilian Conservation Corps ) برنامه ای عمومی برای ایجاد شغل در ایالات متحدهٔ آمریکا بود که از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۲ اجرا شد و هدف آن ایجاد کار برای مردان مجرد بیکاری بود که بین ۱۸ تا ۲۵ سال سن داشتند. این طرح جزئی از نیو دیل رئیس جمهور فرانکلین روزولت به حساب می آمد و شغل هایی در رابطه با حفاظت از منابع طبیعی و توسعهٔ آن ها در مناطق روستایی را برای نیروی کار غیر ماهر فراهم می کرد. سپاه مردمی حفاظت از محیط زیست در جهت فراهم آوردن شغل برای مردان جوانی که در یافتن شغل طی رکود بزرگ اقتصادی مشکل داشتند طراحی شده بود ولی همزمان برنامه ای عمومی برای حفاظت از منابع طبیعی در تمامی ایالت ها و مستعمره ها نیز به شمار می آمد. بیشینه تعداد ثبت نامی در هر دوره ۳۰۰٬۰۰۰ نفر بود و در طول نه سال اجرای آن ۲٫۵ میلیون مرد جوان در آن شرکت کردند. مسئولین کمپ ها افسران ارتش آمریکا بودند ولی خبری از آموزش نظامی یا یونیفرم نبود.
... [مشاهده متن کامل]
توجه عموم آمریکایی ها به سپاه غیرنظامی حفاظت، آن را به مشهورترین طرح از برنامه های نیو دیل تبدیل کرد. مزایای اصلی ثبت نام در این سپاه شامل بهبود شرایط فیزیکی، بالابردن روحیهٔ جمعی و افزایش استخدام ها می شد. ۲۵ دلار از حقوق ماهانهٔ ۳۰ دلاری آن ها مستقیماً به والدینشان پرداخت می شد. سپاه مردمی حفاظت به طور غیرمستقیم سبب آگاهی و توجه بیشتر مردم نسبت به منابع طبیعی ملی و احساس به لزوم وجود برنامه های ملی جامع به طور دقیق طراحی شده ای در راستای حفاظت از منابع طبیعی و گسترش شان گردید.
در مدتی که برنامهٔ سپاه مردمی حفاظت اجرا می شد، داوطلبان نزدیک به ۳ میلیارد درخت برای کمک به جنگل زایی در آمریکا کاشتند، بیش از ۸۰۰ پارک در سرتاسر ایالات متحده ساختند، اکثر پارک های ایالتی را بهبود بخشیدند، روش های مقابله با آتش سوزی جنگل ها را به روز کردند و شبکه ای از ساختمان های خدماتی و جاده های عمومی را در مناطق دور افتاده ایجاد کردند.
سپاه مردمی حفاظت شامل طرح هایی جداگانه برای افراد ماهر و سرخ پوستان آمریکا نیز بود.
با وجود حمایت مردم از این طرح، سپاه مردمی حفاظت یک سازمان دائمی نبود بلکه وجودش به قانون گذاری اضطراری و موقتی کنگره وابسته بود. در سال ۱۹۴۲ با رونق یافتن صنایع جنگی و اجباری شدن خدمت نظام وظیفه، نیاز به سپاه مردمی کاهش یافت و کنگره رأی به خاتمه یافتن برنامه داد.
... [مشاهده متن کامل]
توجه عموم آمریکایی ها به سپاه غیرنظامی حفاظت، آن را به مشهورترین طرح از برنامه های نیو دیل تبدیل کرد. مزایای اصلی ثبت نام در این سپاه شامل بهبود شرایط فیزیکی، بالابردن روحیهٔ جمعی و افزایش استخدام ها می شد. ۲۵ دلار از حقوق ماهانهٔ ۳۰ دلاری آن ها مستقیماً به والدینشان پرداخت می شد. سپاه مردمی حفاظت به طور غیرمستقیم سبب آگاهی و توجه بیشتر مردم نسبت به منابع طبیعی ملی و احساس به لزوم وجود برنامه های ملی جامع به طور دقیق طراحی شده ای در راستای حفاظت از منابع طبیعی و گسترش شان گردید.
در مدتی که برنامهٔ سپاه مردمی حفاظت اجرا می شد، داوطلبان نزدیک به ۳ میلیارد درخت برای کمک به جنگل زایی در آمریکا کاشتند، بیش از ۸۰۰ پارک در سرتاسر ایالات متحده ساختند، اکثر پارک های ایالتی را بهبود بخشیدند، روش های مقابله با آتش سوزی جنگل ها را به روز کردند و شبکه ای از ساختمان های خدماتی و جاده های عمومی را در مناطق دور افتاده ایجاد کردند.
سپاه مردمی حفاظت شامل طرح هایی جداگانه برای افراد ماهر و سرخ پوستان آمریکا نیز بود.
با وجود حمایت مردم از این طرح، سپاه مردمی حفاظت یک سازمان دائمی نبود بلکه وجودش به قانون گذاری اضطراری و موقتی کنگره وابسته بود. در سال ۱۹۴۲ با رونق یافتن صنایع جنگی و اجباری شدن خدمت نظام وظیفه، نیاز به سپاه مردمی کاهش یافت و کنگره رأی به خاتمه یافتن برنامه داد.
