[ویکی نور] «محمد علی سپانلو» شاعر، منتقد ادبی، مترجم، متولدِ 1319ش (تهران) است و تا به حال بیش از پنجاه جلد کتاب در زمینه های شعر، داستان و تحقیق، به صورتِ تالیف و یا ترجمه، منتشر کرده است. سپانلو از نخستین اعضای کانون نویسندگان ایران است.
وی فعالیت ادبی اش را در دهه1340ش شروع کرد و با منظومه پیاده روها شهرت یافت. از میان اشعار او، به ویژه منظومه «خانم زمان» اقبال عمومی یافت. او از سن ژان پرس، آلبر کامو، گراهام گرین و گیوم آپولینر، آثاری را ترجمه کرده است.
در بیست سالِ گذشته، او به عنوانِ یکی از چند نماینده ی معدودِ ادبیاتِ معاصرِ فارسی در بسیاری از گردهمایی های بین المللی در اروپا و امریکا شرکت کرده است و سهمِ بزرگی در معرفیِ ادبیاتِ ایران به جهانیان دارد. بسیاری از آثارِ او تا به حال به زبان های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، هلندی، عربی، و سوئدی ترجمه شده است. ضمناً سپانلو از معدود شاعران و نویسندگانِ ایرانی است که در دنیایِ ادبیاتِ غرب نیز شناخته شده و توانسته است نشان شوالیه ی نخلِ آکادمیِ فرانسه (بزرگ ترین نشانِ فرهنگی کشورِ فرانسه) و جایزه ی ماکس ژاکوب (بزرگ ترین جایزه ی شعرِ فرانسه) را دریافت کند. وی مقالات و تحقیقات متعددی هم در زمینه ی شعر و داستان دارد.
فیروزه در غبار (مجموعه ی شعر)، ژالیزیانا (مجموعه شعر)، پیاده روها، خانم زمان، آه بیابان، خاک، رگبارها، سندباد غایب، هجوم، نبض وطنم را می گیرم و ساعت امید.
نویسندگانِ پیشروِ ایران، چهار شاعرِ آزادی و بهار، تعلق و تماشا، پاییز در بزرگراه، بازآفرینی واقعیت، هزار و یک شعر (آنتولوژی شعر نو فارسی در قرن بیستم)، قصه ی قدیم : 111 قصه از ادبیات کهن ایران، در اطراف ادبیات و زندگی، مجموعه بیست و دو مقاله و نقد درباره ی ادبیات، تاریخچه رمان، صد قصه کوتاه، نمایش نامه و نقد ادبی در ایران معاصر، شاعر ترانه ملی، در باره عارف قزوینی، مرات البلدان، اثر اعتماد السلطنه (ویرایش)، سیاحت نامه ابراهیم بیگ اثر زین العابدین مراغه ای (تنظیم ومقدمه) و چشم انداز شعر امروز ایران.
در محاصره، عادل ها، کودکی یک رئیس، دهلیز و پلکان، آن ها به اسب ها شلیک می کنند (هوراس مک کوی) و مقلدها
وی فعالیت ادبی اش را در دهه1340ش شروع کرد و با منظومه پیاده روها شهرت یافت. از میان اشعار او، به ویژه منظومه «خانم زمان» اقبال عمومی یافت. او از سن ژان پرس، آلبر کامو، گراهام گرین و گیوم آپولینر، آثاری را ترجمه کرده است.
در بیست سالِ گذشته، او به عنوانِ یکی از چند نماینده ی معدودِ ادبیاتِ معاصرِ فارسی در بسیاری از گردهمایی های بین المللی در اروپا و امریکا شرکت کرده است و سهمِ بزرگی در معرفیِ ادبیاتِ ایران به جهانیان دارد. بسیاری از آثارِ او تا به حال به زبان های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، هلندی، عربی، و سوئدی ترجمه شده است. ضمناً سپانلو از معدود شاعران و نویسندگانِ ایرانی است که در دنیایِ ادبیاتِ غرب نیز شناخته شده و توانسته است نشان شوالیه ی نخلِ آکادمیِ فرانسه (بزرگ ترین نشانِ فرهنگی کشورِ فرانسه) و جایزه ی ماکس ژاکوب (بزرگ ترین جایزه ی شعرِ فرانسه) را دریافت کند. وی مقالات و تحقیقات متعددی هم در زمینه ی شعر و داستان دارد.
فیروزه در غبار (مجموعه ی شعر)، ژالیزیانا (مجموعه شعر)، پیاده روها، خانم زمان، آه بیابان، خاک، رگبارها، سندباد غایب، هجوم، نبض وطنم را می گیرم و ساعت امید.
نویسندگانِ پیشروِ ایران، چهار شاعرِ آزادی و بهار، تعلق و تماشا، پاییز در بزرگراه، بازآفرینی واقعیت، هزار و یک شعر (آنتولوژی شعر نو فارسی در قرن بیستم)، قصه ی قدیم : 111 قصه از ادبیات کهن ایران، در اطراف ادبیات و زندگی، مجموعه بیست و دو مقاله و نقد درباره ی ادبیات، تاریخچه رمان، صد قصه کوتاه، نمایش نامه و نقد ادبی در ایران معاصر، شاعر ترانه ملی، در باره عارف قزوینی، مرات البلدان، اثر اعتماد السلطنه (ویرایش)، سیاحت نامه ابراهیم بیگ اثر زین العابدین مراغه ای (تنظیم ومقدمه) و چشم انداز شعر امروز ایران.
در محاصره، عادل ها، کودکی یک رئیس، دهلیز و پلکان، آن ها به اسب ها شلیک می کنند (هوراس مک کوی) و مقلدها
wikinoor: سپانلو،_محمدعلی