سپ مایر ( به آلمانی: Sepp Maier ) ( زادهٔ ۲۸ فوریه ۱۹۴۴ متن، باواریا ) بازیکن فوتبال آلمانی است. وی به همراه شاگرد خود الیور کان نام آورترین و موفق ترین دروازه بانی است که تاریخ این رشته در آلمان به خود دیده است.
او که سال ها محافظ دروازه تیم ملی فوتبال آلمان و باشگاه بایرن مونیخ بود، در دوره شانزده ساله فعالیت ورزشی حرفه ای خود، به تمامی افتخارهایی که یک بازیکن فوتبال می تواند به آن ها دست یابد، رسید.
در هشت سالگی شروع به بازی فوتبال کرد. نخست در خط حمله بازی می کرد و حتا یکبار در نوجوانی آقای گل مسابقات محلی شد. چهارده ساله بود که در بازی نهایی مسابقات جوانان، با تیم خود اس. فاو. هار در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ قرار گرفت. در آن بازی، دروازه بان اصلی تیم او به دلیل آسیب دیدگی نتوانست حضور یابد و مربی تیم به ناچار سپ مایر را درون دروازه جای داد. مایر جوان و بی تجربه اگر چه نتوانست از شکست ۱۲بر صفر تیم خود در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ جلوگیری کند، اما در آن بازی با پرش های شگفت انگیز و حرکات دلیرانه توانست مانع از شکست سنگین تر تیم خود شود. بی دلیل نبود که در همان بازی مورد توجه مربی تیم بایرن مونیخ قرار گرفت و وی به او پیشنهاد پیوستن به این تیم را کرد. سپ مایر در آن زمان این پیشنهاد را رد کرد و در تیم خود ماند تا همچنان در خط حمله بازی کند. اما هر چه بیشتر می گذشت، مربی تیمش از او بیشتر به عنوان دروازه بان استفاده می کرد و سرانجام در سال ۱۹۵۹به مونیخ رفت.
سپ مایر در سال ۱۹۶۴دروازه بان ثابت تیم بایرن مونیخ و جزوی از محور اسطوره ای "مایر بکن باوئر مولر" شد. با همین بازیکنان بود که باشگاه بایرن مونیخ به دسته اول صعود کرد. پس از آن این باشگاه سیر صعودی بی وقفه خود را در گستره ملی و بعدها در سطح اروپا آغاز کرد. وی در سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ عضو ثابت تیمش بود و هرگز بایرن را ترک نکرد. او در ۱۵ سال حضور در بایرن مونیخ ۵۳۶ دیدار انجام داد و به تمامی افتخارات ممکنه در عرصه باشگاه دست یافت.
سپ مایر به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی خود را به عنوان دروازه بان این تیم در سال ۱۹۶۶در دوبلین مقابل ایرلند انجام داد. در آن بازی آلمان با نتیجه چهار بر صفر حریف خود را درهم کوبید. مایر در همان سال، در مسابقات جام جهانی فوتبال در لندن، همراه تیم ملی فوتبال آلمان بود، اگر چه به عنوان دروازه بان ذخیره. آلمان در رقابت های آن دوره، در بازی نهایی در ورزشگاه ویمبلی و در نتیجه یک گل جنجالی، مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان شکست خورد و به مقام دوم رسید. پس از آن دوره از مسابقات، عصر طلایی سپ مایر آغاز شد. او تدریجاً با جاگیری های تیزبینانه، واکنش های سریع، شیرجه های شگفت انگیز، پرش های تماشایی و حرکات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، به دروازه بان شماره یک و بی چون وچرای آلمان تبدیل شد. دیگر همگان با اشاره به دهستان زادگاه او، از گربه آنتسینگ سخن می گفتند. مایر در بازی های جام جهانی مکزیک در سال ۱۹۷۰دروازه بان شماره یک آلمان بود. آلمان در آن دوره از مسابقات در دیدار یک چهارم نهایی در مقابل انگلستان با نتیجه سه بر دو پیروز شد، اما در بازی نیمه نهایی در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا ( در بازی قرن ) با نتیجه چهار بر سه شکست خورد و در پایان پس از برزیل و ایتالیا به مقام سوم بسنده کرد. اگر چه این برای مایر افتخار کوچکی نبود، اما دریافت شش گل در آن دو بازی تاریخی، بسیاری از کارشناسان فوتبال را به این نتیجه رساند که اگر چه تیم ملی آلمان دارای یک دروازه بان خوب است، اما این دروازه بان هنوز در اندازه های جهانی نیست.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو که سال ها محافظ دروازه تیم ملی فوتبال آلمان و باشگاه بایرن مونیخ بود، در دوره شانزده ساله فعالیت ورزشی حرفه ای خود، به تمامی افتخارهایی که یک بازیکن فوتبال می تواند به آن ها دست یابد، رسید.
در هشت سالگی شروع به بازی فوتبال کرد. نخست در خط حمله بازی می کرد و حتا یکبار در نوجوانی آقای گل مسابقات محلی شد. چهارده ساله بود که در بازی نهایی مسابقات جوانان، با تیم خود اس. فاو. هار در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ قرار گرفت. در آن بازی، دروازه بان اصلی تیم او به دلیل آسیب دیدگی نتوانست حضور یابد و مربی تیم به ناچار سپ مایر را درون دروازه جای داد. مایر جوان و بی تجربه اگر چه نتوانست از شکست ۱۲بر صفر تیم خود در مقابل تیم جوانان بایرن مونیخ جلوگیری کند، اما در آن بازی با پرش های شگفت انگیز و حرکات دلیرانه توانست مانع از شکست سنگین تر تیم خود شود. بی دلیل نبود که در همان بازی مورد توجه مربی تیم بایرن مونیخ قرار گرفت و وی به او پیشنهاد پیوستن به این تیم را کرد. سپ مایر در آن زمان این پیشنهاد را رد کرد و در تیم خود ماند تا همچنان در خط حمله بازی کند. اما هر چه بیشتر می گذشت، مربی تیمش از او بیشتر به عنوان دروازه بان استفاده می کرد و سرانجام در سال ۱۹۵۹به مونیخ رفت.
سپ مایر در سال ۱۹۶۴دروازه بان ثابت تیم بایرن مونیخ و جزوی از محور اسطوره ای "مایر بکن باوئر مولر" شد. با همین بازیکنان بود که باشگاه بایرن مونیخ به دسته اول صعود کرد. پس از آن این باشگاه سیر صعودی بی وقفه خود را در گستره ملی و بعدها در سطح اروپا آغاز کرد. وی در سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ عضو ثابت تیمش بود و هرگز بایرن را ترک نکرد. او در ۱۵ سال حضور در بایرن مونیخ ۵۳۶ دیدار انجام داد و به تمامی افتخارات ممکنه در عرصه باشگاه دست یافت.
سپ مایر به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و نخستین بازی خود را به عنوان دروازه بان این تیم در سال ۱۹۶۶در دوبلین مقابل ایرلند انجام داد. در آن بازی آلمان با نتیجه چهار بر صفر حریف خود را درهم کوبید. مایر در همان سال، در مسابقات جام جهانی فوتبال در لندن، همراه تیم ملی فوتبال آلمان بود، اگر چه به عنوان دروازه بان ذخیره. آلمان در رقابت های آن دوره، در بازی نهایی در ورزشگاه ویمبلی و در نتیجه یک گل جنجالی، مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان شکست خورد و به مقام دوم رسید. پس از آن دوره از مسابقات، عصر طلایی سپ مایر آغاز شد. او تدریجاً با جاگیری های تیزبینانه، واکنش های سریع، شیرجه های شگفت انگیز، پرش های تماشایی و حرکات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی، به دروازه بان شماره یک و بی چون وچرای آلمان تبدیل شد. دیگر همگان با اشاره به دهستان زادگاه او، از گربه آنتسینگ سخن می گفتند. مایر در بازی های جام جهانی مکزیک در سال ۱۹۷۰دروازه بان شماره یک آلمان بود. آلمان در آن دوره از مسابقات در دیدار یک چهارم نهایی در مقابل انگلستان با نتیجه سه بر دو پیروز شد، اما در بازی نیمه نهایی در مقابل تیم ملی فوتبال ایتالیا ( در بازی قرن ) با نتیجه چهار بر سه شکست خورد و در پایان پس از برزیل و ایتالیا به مقام سوم بسنده کرد. اگر چه این برای مایر افتخار کوچکی نبود، اما دریافت شش گل در آن دو بازی تاریخی، بسیاری از کارشناسان فوتبال را به این نتیجه رساند که اگر چه تیم ملی آلمان دارای یک دروازه بان خوب است، اما این دروازه بان هنوز در اندازه های جهانی نیست.
wiki: سپ مایر