یوزف "سپ" دیتریش ( به آلمانی: Josef "Sepp" Dietrich ) ( ۲۸ مه ۱۸۹۲ – ۲۱ آوریل ۱۹۶۶ ) نظامی بلندپایه آلمانی و از اعضای ارشد وافن اس اس در دوره رایش سوم بود که یگان های مختلفی را تا سطح ارتش میدانی در جنگ جهانی دوم فرماندهی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
یوزف دیتریش روز ۲۸ مه سال ۱۸۹۲ به عنوان نخستین فرزند خانواده، در روستای هاوانگن در نزدیکی ممینگن در سوآبیا در پادشاهی بایرن زاده شد. از بدو تولد همواره با نام مصغر «سپ» شناخته می شد. خانواده او هنگامی که سپ هشت سال داشت، به کمپتن نقل مکان کرد. پس از گذراندن هشت سال در مدرسه، به رانندگی در بخش کشاورزی پرداخت. گفته می شود سپ بخشی از دوران کودکی را نیز شاگرد قصاب بوده است. سال ۱۹۰۷ در سن پانزده سالگی، همانند جوانان آلمانی دیگر، به سیاحت علاقه مند شد و به اتریش، ایتالیا و سوئیس سفر کرد. در این سفرها مقداری زبان ایتالیایی فرا گرفت و در زوریخ در صنعت هتل کارآموزی نمود.
دیتریش سال ۱۹۱۱ به آلمان بازگشت و با وجود علاقه به رسته سواره نظام، روز ۱۸ اکتبر همان سال به هنگ ۴ توپخانه صحرایی ارتش بایرن در آوگسبورگ پیوست. جهت گذراندن دوره آموزش در آتشبار ۲ هنگ قرار گرفت. با این حال، تنها یک ماه بعد، ۱۷ نوامبر در پی سقوط از اسب از ارتش کنار نهاده شد. گفته می شود مجدداً به قصابی پرداخت. نقل دیگری دیتریش را در این زمان مشغول کار در نانوایی می داند.
با آغاز جنگ جهانی اول این بار روز ۶ اوت سال ۱۹۱۴ به عنوان سرباز وظیفه به هنگ ۷ توپخانه صحرایی بایرن پیوست. ماه اکتبر با هنگ ۶ توپخانه ذخیره به فلاندر در جبهه غربی منتقل و تقریباً بلافاصله در جریان نبرد نخست ایپر و نبردهای متعاقب آن، وارد میدان رزم شد. دیتریش در این درگیری ها از ناحیه پای راست با برخورد ترکش و از ناحیه چشم چپ با برخورد نیزه سواره نظام دشمن، مجروح گشت. آثار این جراحات تا آخر عمر با او بود. پس از بهبود، به دانشکده توپخانه بایرن در زونتهوفن فرستاده شد تا به یک افسر جز بدل گردد. تابستان سال ۱۹۱۵ به نبردگاه بازگشت. مدتی بعد در منطقه سُم مجدداً از ناحیه سر مجروح شد و نزدیک بود در اثر انفجار گلوله توپ زنده به گور شود. اطلاعات رسمی از وضعیت او در چند ماه آینده وجود ندارد. به هر حال به نقل از خودش در جبهه ایتالیا حضور داشته و مدال شجاعت اتریش - مجارستان را دریافت کرده است. ماه نوامبر سال ۱۹۱۶ به آتشبار ۱۰ توپ پیاده نظام در ارتش دهم در ناحیه کامپانیه منتقل شد. در جریان تهاجم بهار سال ۱۹۱۷ فرانسوی ها موسوم به «تهاجم نیول»، قسمتی از خط مقدم که ارتشی که دیتریش به آن تعلق داشت در آرامش نسبی بود. با این حال یگان او از ماه مه درگیر نبرد شد. دیتریش با نشان دادن عملکردی مناسب در این درگیری ها روز ۱۷ نوامبر نشان درجه ۲ صلیب آهنین را دریافت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
یوزف دیتریش روز ۲۸ مه سال ۱۸۹۲ به عنوان نخستین فرزند خانواده، در روستای هاوانگن در نزدیکی ممینگن در سوآبیا در پادشاهی بایرن زاده شد. از بدو تولد همواره با نام مصغر «سپ» شناخته می شد. خانواده او هنگامی که سپ هشت سال داشت، به کمپتن نقل مکان کرد. پس از گذراندن هشت سال در مدرسه، به رانندگی در بخش کشاورزی پرداخت. گفته می شود سپ بخشی از دوران کودکی را نیز شاگرد قصاب بوده است. سال ۱۹۰۷ در سن پانزده سالگی، همانند جوانان آلمانی دیگر، به سیاحت علاقه مند شد و به اتریش، ایتالیا و سوئیس سفر کرد. در این سفرها مقداری زبان ایتالیایی فرا گرفت و در زوریخ در صنعت هتل کارآموزی نمود.
دیتریش سال ۱۹۱۱ به آلمان بازگشت و با وجود علاقه به رسته سواره نظام، روز ۱۸ اکتبر همان سال به هنگ ۴ توپخانه صحرایی ارتش بایرن در آوگسبورگ پیوست. جهت گذراندن دوره آموزش در آتشبار ۲ هنگ قرار گرفت. با این حال، تنها یک ماه بعد، ۱۷ نوامبر در پی سقوط از اسب از ارتش کنار نهاده شد. گفته می شود مجدداً به قصابی پرداخت. نقل دیگری دیتریش را در این زمان مشغول کار در نانوایی می داند.
با آغاز جنگ جهانی اول این بار روز ۶ اوت سال ۱۹۱۴ به عنوان سرباز وظیفه به هنگ ۷ توپخانه صحرایی بایرن پیوست. ماه اکتبر با هنگ ۶ توپخانه ذخیره به فلاندر در جبهه غربی منتقل و تقریباً بلافاصله در جریان نبرد نخست ایپر و نبردهای متعاقب آن، وارد میدان رزم شد. دیتریش در این درگیری ها از ناحیه پای راست با برخورد ترکش و از ناحیه چشم چپ با برخورد نیزه سواره نظام دشمن، مجروح گشت. آثار این جراحات تا آخر عمر با او بود. پس از بهبود، به دانشکده توپخانه بایرن در زونتهوفن فرستاده شد تا به یک افسر جز بدل گردد. تابستان سال ۱۹۱۵ به نبردگاه بازگشت. مدتی بعد در منطقه سُم مجدداً از ناحیه سر مجروح شد و نزدیک بود در اثر انفجار گلوله توپ زنده به گور شود. اطلاعات رسمی از وضعیت او در چند ماه آینده وجود ندارد. به هر حال به نقل از خودش در جبهه ایتالیا حضور داشته و مدال شجاعت اتریش - مجارستان را دریافت کرده است. ماه نوامبر سال ۱۹۱۶ به آتشبار ۱۰ توپ پیاده نظام در ارتش دهم در ناحیه کامپانیه منتقل شد. در جریان تهاجم بهار سال ۱۹۱۷ فرانسوی ها موسوم به «تهاجم نیول»، قسمتی از خط مقدم که ارتشی که دیتریش به آن تعلق داشت در آرامش نسبی بود. با این حال یگان او از ماه مه درگیر نبرد شد. دیتریش با نشان دادن عملکردی مناسب در این درگیری ها روز ۱۷ نوامبر نشان درجه ۲ صلیب آهنین را دریافت کرد.
