سویداء

لغت نامه دهخدا

سویداء. [ س ُ وَ ] ( ع اِمصغر ) سوداء. ( بحر الجواهر ). مصغر سوداء. ( منتهی الارب ). || میانه دل. ( بحر الجواهر ). میان دل. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ). دانه دل. ( دهار ) ( منتهی الارب ). سویداءالقلب. دانه دل. ( ناظم الاطباء ). رجوع به سودا و سویدا شود.

فرهنگ معین

(سُ وَ یا وِ ) [ ع . ] (اِمصغ . ) ۱ - دانة سیاه . ۲ - نقطة سیاه دل .

دانشنامه آزاد فارسی

سُوَیداء
(مشهور به جبل الدروز) شهری در دامنۀ جبل الدروز، در شمال دریاچۀ طبریه، در کنارۀ شرقی منطقۀ حوران، واقع در سوریه. ارتفاع آن از سطح دریا ۱,۷۶۵ متر است. ساکنانش بیشتر دروزی اند و از بازارگاه های محصولات کشاورزی است. گویند این شهر را نبطیان بنیاد کردند (قرن اول پ م). در قرن ۱ م رومیان بر آن استیلا یافتند. در قرن ۵م کرسی یک اسقف نشین بود. در ۱۹۲۱ ناحیه ای خودمختار در سوریۀ تحت قیومیت فرانسه شناخته شد. در قیام ۱۹۲۵ ملیّون علیه فرانسه، پیشگام بود. در ۱۹۶۲ جزئی از قلمرو جمهوری سوریه شد.
wikijoo: سویداء

پیشنهاد کاربران

بپرس