سوگند هوراتی ها ( به فرانسوی: Le Serment des Horaces ) اثری است در سبک نئوکلاسیک از ژاک لوئی داوید که در سال ۱۷۸۴ میلادی با رنگ روغن آفریده شده است. موضوع نقاشی «سوگند برادران هوراتیوس» است که افسانه ای است رومی که در سده هفدهم میلادی پیر کورنی نمایشنامه نویس فرانسوی نیز نمایشنامه ای با این عنوان آفریده است. [ ۱] هم اکنون این تابلو، تحت مالکیت موزه لوور در پاریس قرار دارد. این نقاشی فوراً موفقیتی در خور توجه کسب کرد و بعنوان یکی از بهترین آثار شناخته شدهٔ سبک نئوکلاسیک باقی مانده است.
این نقاشی داستانی از تاریخ روم در قرن هفتم قبل از میلاد را تصویر می کند: در آن دوره میان دو شهر روم و آلبا لونگا منازعه ای در جریان بود. این نقاشی بر اهمیت میهن دوستی و ایثار مردانهٔ جان خود تأکید دارد؛ زیرا در این داستان به جای آنکه دو دولت، سپاهیان خود را به میدان جنگ بفرستند، موافقت می کنند که هر کدام سه برادر را روانهٔ میدان کنند؛ و هر یک از دو دولت که در این کارزارِ تن به تن ظفر یافت، بر دولتِ دیگر سلطه خواهد داشت. از روم، سه برادر از «خانواده هوراتیوس» حاضر می شوند بخاطر میهن خود با سه برادرِ آلبانی از «خانواده کوریاتیوس» بجنگند. سه برادر که جملگی حاضرند جان خویش را فدای مصلحت روم کنند در این نقاشی گویی نمایانده شده اند که دارند به پدر خود، که شمشیرهایشان را به آنان می دهد، سلام رومی می دهند. از این سه برادرِ رومی، دو تایشان مقتول می شوند اما آن یکی که باقی می مانَد، هر سه برادرِ آلبانی را بقتل می آورَد. جدا از این سه مرد جوان، داوید در گوشهٔ راستِ نقاشی اش زنی را نشان می دهد که در حالت جلوس مشغول گریستن است. او کامیلا ( یا شاید هوراتیا ) نام دارد و خواهرِ این سه برادر و البته نامزدِ یکی از آن سه کوریاتی هاست، و بر این می گرید که ـ فارغ از نتیجهٔ جنگ ـ او از بین برادران و نامزدش، یکی را حتماً از دست خواهد داد. بعدها که کارزار تن به تن به سود یک هوراتیوسِ بازمانده به پایان رسید، نامبرده با دیدن زاریِ خواهر بر دشمن، عصبانی شده او را می کُشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نقاشی داستانی از تاریخ روم در قرن هفتم قبل از میلاد را تصویر می کند: در آن دوره میان دو شهر روم و آلبا لونگا منازعه ای در جریان بود. این نقاشی بر اهمیت میهن دوستی و ایثار مردانهٔ جان خود تأکید دارد؛ زیرا در این داستان به جای آنکه دو دولت، سپاهیان خود را به میدان جنگ بفرستند، موافقت می کنند که هر کدام سه برادر را روانهٔ میدان کنند؛ و هر یک از دو دولت که در این کارزارِ تن به تن ظفر یافت، بر دولتِ دیگر سلطه خواهد داشت. از روم، سه برادر از «خانواده هوراتیوس» حاضر می شوند بخاطر میهن خود با سه برادرِ آلبانی از «خانواده کوریاتیوس» بجنگند. سه برادر که جملگی حاضرند جان خویش را فدای مصلحت روم کنند در این نقاشی گویی نمایانده شده اند که دارند به پدر خود، که شمشیرهایشان را به آنان می دهد، سلام رومی می دهند. از این سه برادرِ رومی، دو تایشان مقتول می شوند اما آن یکی که باقی می مانَد، هر سه برادرِ آلبانی را بقتل می آورَد. جدا از این سه مرد جوان، داوید در گوشهٔ راستِ نقاشی اش زنی را نشان می دهد که در حالت جلوس مشغول گریستن است. او کامیلا ( یا شاید هوراتیا ) نام دارد و خواهرِ این سه برادر و البته نامزدِ یکی از آن سه کوریاتی هاست، و بر این می گرید که ـ فارغ از نتیجهٔ جنگ ـ او از بین برادران و نامزدش، یکی را حتماً از دست خواهد داد. بعدها که کارزار تن به تن به سود یک هوراتیوسِ بازمانده به پایان رسید، نامبرده با دیدن زاریِ خواهر بر دشمن، عصبانی شده او را می کُشد.
wiki: سوگند هوراتی ها