سوگند شاهد

[ویکی فقه] یکی از دلایلی که در محاکم از آن استفاده می شود سوگند گواه است.
آیا لازم است شاهد در محکمه ، سوگند بخورد یا خیر؟ در شریعت اسلامی دو قول وجود دارد: قول اول؛ این که وقتی که شخصی شهادت می دهد لازم نیست خود او را سوگند بدهند، این قول را حنفیان دارند. قول دوم؛ این که گواه نخست باید سوگند بخورد تا از وی قبول شهادت بشود. استدلال ایشان آن است که؛ عدالت شاهد یک امر پنهانی و ناشناخته است و ادای سوگند این امر پنهانی را تقویت می کند. در کتاب الطرق الحکمیة ابن قیم جوزیه حنبلی آمده است «اذا کان للحاکم ان یفرق اذا ارتاب بهم فاولی ان یحلفهم اذا ارتاب بهم». یعنی اگر قاضی بتواند هنگامی که تردید کرد در امر قضا برای صحت گواهی گواهان آنها را از هم جدا کند و متفردا از آنها استماع کند (در فقه این امر اجازه داده شده است) پس به طریق اولی برای رفع تردید خودش نیز از گواه می تواند سوگند بگیرد. در مذهب مالکی نیز همین امر بیان شده است.
← ماده۱۷۲۷
۱. ↑ ابن نجیم حنفی، ابن ابی لیلی، قاضی قرطبه و محمد بن بشیر، الطرق الحکمیة، ص۱۲۵.۲. ↑ قرة عیون الاخبار فی تکملة رد المختار، ج۱، ص۷۳.۳. ↑ آیین دادرسی مدنی ایران، ماده ۴۱۸.۴. ↑ فلسفة التشریع، ص۲۴۳ (پاورقی) .
منبع
قواعد فقه،ج ۳،ص ۷۶،برگرفته از مقاله«سوگند شاهد»
...