سوگند در قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] سوگند در قرآن. سوگند یا قسم به یمین اقرار و اعترافی گویند که شخص از روی شرف و ناموس خود می کند و خدا یا بزرگی را شاهد گیرد. قسم (به خدا، رسول، امامان و بزرگان)
درقرآن کریم صدبارسوگندیادشده است که90باران توسط خداوندوبقیه توسط پیامبرودیگران اداشده است. سوگندهاهریک بمطالب مهمی اشاره دارندودرمقام اثبات آن بیان میباشند.کلیه سوگندهای حقتعالی برمخلوقات خوداست که حاکی از اهمیت موضوع وتوجه دادن انسان به انهاست. اولین سوگندی که درقرآن امده درسوره عصرواخرین آن سوگندحقتعالی به قرآن کریم درسوره یس میباشد.دریک موردخداوندبجان پیامبر سوگندیادفرمودهاند لعمرک(قسم بجان تو)73حجر و
سوگندهای قرآن به سه روش بیان شده اند: با کلمهٔ «اَیمان» ( جمع «یمین» به معنی سوگند)ویاباعبارت «لا اقسم» با سه حرف «ی»، «ت»، و «و» با لام ابتدا.
7موردباصیغه لااقسم 5موردبا(ت)انهم برسرواژه االله دوموردبا(ب)وبقیه با(و)است ویک مورد باصیغه لعمرک. کلیه سوگندها در35سوره امده است25مورداول سوره و10مورددرمیان سوره
همه سوگندها در۳۵سوره آمده است: ۲۵مورد اول سوره و۱۰مورد در میان سوره.
سوره ها عبارتند از: (یس - صافات - ص - زخرف - دخان - ق - ذاریات - طور - نجم - قلم - قیامت - مرسلات - نازعات - بروج - طارق - فجر - بلد - شمس - لیل - ضحی - تین - عادیات - عصر - ۶۵نسا - ۷۲و۹۲حجر - ۵۶و۶۳نحل - ۶۸مریم - ۷۵واقعه - ۳۸و۳۹الحاقه - ۴۰معارج - ۳۲و۳۳و۳۴مدثر - ۱۵و۱۶و۱۷و۱۸تکویر - ۱۶و۱۷و۱۸انشقاق)

پیشنهاد کاربران

بپرس