سوژه

سوژه مون چیه ؟=موزو گفتگومون چیه؟=درباره چی گفتگو کنیم؟
یه چم دیگه هم که میده اینه که یکی رو به دلیل خز بودن و چرت بودن وسیله ی خنده کردن
یارو سوژه شده = یارو خز شده
سوژه خوبیه = نمونه ی خوبیه
سوژش کردن = خیلی خز شده و همه بهش میخندن

فارسی با اینکه وام واژه های کمتری نسبت به زبان انگلیسی دارد، ولی به این دلیل که اکثرا ظاهر عربی دارند و در قالب دستور زبان عربی در فارسی استفاده میشوند، بسیار قابل تشخیص تر هستند و این مایه ی ریشخند برخی افراد سودجو یا بی سواد شده. همینطور بیشتر واژه های عربی در فارسی برابر دارند و با گرفتن واژگان عربی فارسی فلج نمیشود، بنگرید به شاهنامه فردوسی و دیگر آثار فارسی سره.

پس آیا پارسی ضعف دارد؟ نه. پارسی از تنومندترین و زیباترین زبانهای جهان است و کمبود واژگانی هم ندارد. این از خودباختگیِ شماری از نیاکان نا بوده که برای فخرفروشی و پُز دادن راه یکسری واژگانِ اربی را به زبان ما باز کردند. نه تنها برای سوژه، بلکه برای همۀ واژگان نامبرده شده ما هم ارز پارسی داریم.
پارسی را پاس بداریم.

ب - آیا جمله معروف یا حکم فلسفی دکارت به شکل : من فکر می کنم پس هستم ، یک حکم حقیقی است یا اوهامی ؟
الف - سنگ فکر نمی کند پس آیا نیست ؟
ب - آیا خود دکارت فکر می کرده و می اندیشیده است یا اینکه قوای ادراکی فهم و عقل وی چنین کار های مهمی را مجانا برای او انجام می داده اند و برداشت خود وی اشتباها این بوده است که خود اوست که فکر می کند و می اندیشد و خیال می کند؟
پیشاپیش قبل از پاسخگویی به این سوالات کودکانه از خدمت اساتید محترم و ارجمند و بزرگوار سپاسگزارم و در پایان با تقدیم احترامات فائقه.
یک سوژه:
آیا یکی از ریشه ها و دلایل و علت های اصلی ناآرامی های اجتماعی امروز عبارت نیست از استفاده از سال های قمری با ماه های کم نور و تاریک بیگانگان از قبیل مشهدی رجب علی ؛ کربلائی قربانعلی خان و حاجی شعبان ثانی بجای سال های خورشیدی یا شمسی با ماه های تابناک خودمان از قبیل فروردین و اردیبهشت و خرداد و تیر و مرداد و شهریور مهر و آبان و دی و بهمن و اسفند ؟ بیکاری و فقر و بی مسکنی و بی نانی و بی آبی بجای خود بمانند.