سون کوان ( تلفظ راهنما·اطلاعات, چینی: 孫權 ) ( ۱۸۲–۲۱ مه ۲۵۲ ) ، با نام محترم ژونگمو ( 仲謀 ) ، که پس از مرگ به عنوان امپراتور دا وو شناخته می شد، بنیان گذار امپراتوری وو شرقی بود. او کنترل رژیم جنگ سالار را که توسط برادر بزرگترش، سون تسه، در سال ۲۰۰ تأسیس شد، به ارث برد. او استقلال رسمی را اعلام کرد و از نوامبر ۲۲۲ تا مه ۲۲۹ به عنوان پادشاه وو و از مه ۲۲۹ تا مه ۲۵۲ به عنوان امپراتور وو حکومت کرد. برخلاف رقبای خود سائو سائو و لیو بی، سون کوان بسیار جوان تر از آن ها بود و بر سرزمین خود عمدتاً جدا از سیاست و ایدئولوژی حکومت می کرد. او با توجه به اتخاذ یک سیاست خارجی انعطاف پذیر بین دو رقیبش با هدف دنبال کردن بیشترین منافع برای کشور، گاهی بی طرف معرفی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سان کوان در حالی متولد شد که پدرش سون جیان به عنوان فرماندار شهرستان شیاپی خدمت می کرد. پس از مرگ سون جیان در اوایل دهه ۱۹۰، او و خانواده اش در شهرهای مختلف در جنوب رودخانه یانگ تسه زندگی می کردند، تا اینکه سون تسه یک رژیم جنگ سالار را در منطقه جیانگ دونگ بر اساس پیروان خودش و تعدادی از وفاداری های قبیله ای محلی ایجاد کرد. هنگامی که سون سه توسط نگهبانان در سال ۲۰۰ ترور شد، سون کوان ۱۸ ساله سرزمین های جنوب شرقی رودخانه یانگ تسه را از برادرش به ارث برد. دولت او در آن سال های اولیه ثابت کرد که نسبتاً باثبات بوده است زیرا ارشدترین افسران سون جیان و سون تسه، مانند ژو یو، ژانگ ژائو، ژانگ هونگ ( 張紘 ) و چنگ پو ( 程普 ) از جانشینی حمایت کردند؛ بنابراین در طول دهه ۲۰۰، سون کوان، زیر نظر مشاوران توانا خود، به تقویت قدرت خود در امتداد رودخانه یانگ تسه ادامه داد. در اوایل سال ۲۰۷، نیروهای او سرانجام بر هوانگ ژو، یک رهبر نظامی تحت رهبری لیو بیائو، که بر یانگ تسه میانی تسلط داشت، به پیروزی کامل دست یافتند. هوانگ ژو در جنگ کشته شد.
در زمستان همان سال، جنگ سالار شمالی سائو سائو ارتشی متشکل از ۲۲۰٬۰۰۰ نفر را برای فتح جنوب رهبری کرد تا اتحاد مجدد چین را تکمیل کند. دو جناح متمایز در دربار او در مورد چگونگی رسیدگی به وضعیت ظاهر شدند. یکی به رهبری ژانگ ژائو خواستار تسلیم شد در حالی که دیگری به رهبری ژو یو و لو سو مخالف تسلیم شدن بودند. در نهایت، سون کوان تصمیم گرفت با نیروهای برتر رودخانه ای خود با سائو سائو در یانگ تسه میانی مقابله کند. آنها با اتحاد لیو بی و با استفاده از استراتژی های ترکیبی ژو یو و هوانگ گی، سائو سائو را قاطعانه در نبرد سخره سرخ شکست دادند.
... [مشاهده متن کامل]
سان کوان در حالی متولد شد که پدرش سون جیان به عنوان فرماندار شهرستان شیاپی خدمت می کرد. پس از مرگ سون جیان در اوایل دهه ۱۹۰، او و خانواده اش در شهرهای مختلف در جنوب رودخانه یانگ تسه زندگی می کردند، تا اینکه سون تسه یک رژیم جنگ سالار را در منطقه جیانگ دونگ بر اساس پیروان خودش و تعدادی از وفاداری های قبیله ای محلی ایجاد کرد. هنگامی که سون سه توسط نگهبانان در سال ۲۰۰ ترور شد، سون کوان ۱۸ ساله سرزمین های جنوب شرقی رودخانه یانگ تسه را از برادرش به ارث برد. دولت او در آن سال های اولیه ثابت کرد که نسبتاً باثبات بوده است زیرا ارشدترین افسران سون جیان و سون تسه، مانند ژو یو، ژانگ ژائو، ژانگ هونگ ( 張紘 ) و چنگ پو ( 程普 ) از جانشینی حمایت کردند؛ بنابراین در طول دهه ۲۰۰، سون کوان، زیر نظر مشاوران توانا خود، به تقویت قدرت خود در امتداد رودخانه یانگ تسه ادامه داد. در اوایل سال ۲۰۷، نیروهای او سرانجام بر هوانگ ژو، یک رهبر نظامی تحت رهبری لیو بیائو، که بر یانگ تسه میانی تسلط داشت، به پیروزی کامل دست یافتند. هوانگ ژو در جنگ کشته شد.
در زمستان همان سال، جنگ سالار شمالی سائو سائو ارتشی متشکل از ۲۲۰٬۰۰۰ نفر را برای فتح جنوب رهبری کرد تا اتحاد مجدد چین را تکمیل کند. دو جناح متمایز در دربار او در مورد چگونگی رسیدگی به وضعیت ظاهر شدند. یکی به رهبری ژانگ ژائو خواستار تسلیم شد در حالی که دیگری به رهبری ژو یو و لو سو مخالف تسلیم شدن بودند. در نهایت، سون کوان تصمیم گرفت با نیروهای برتر رودخانه ای خود با سائو سائو در یانگ تسه میانی مقابله کند. آنها با اتحاد لیو بی و با استفاده از استراتژی های ترکیبی ژو یو و هوانگ گی، سائو سائو را قاطعانه در نبرد سخره سرخ شکست دادند.
