جنگ سوم کارتاژ ( ۱۴۹–۱۴۶ پیش از میلاد ) سومین و آخرین جنگ پونی میان مستعمرهٔ فنیقی در کارتاژ و جمهوری روم بود.
این جنگ در محدوده ای بسیار کوچکتر از دو جنگ پیشین انجام شد و تنها بر تونس تمرکز داشت. محاصرهٔ کارتاژ منجر به تخریب کامل شهر شد؛ همهٔ آنچه از قلمرو کارتاژ باقی مانده بود ضمیمهٔ روم شد و همهٔ مردم کارتاژ کشته یا به بردگی برده شدند. با پایان جنگ سوم کارتاژ، موجودیت مستقل کارتاژ از میان رفت.
در سال های میان جنگ های دوم و سوم کارتاژ، روم مشغول فتح امپراتوری های یونانی در شرق و سرکوب بی رحمانهٔ مردم هیسپانیا در غرب بود. کارتاژ که از متحدان و زمین هایشان ( در سیسیل، ساردنیا و هیسپانیا ) محروم شده بود، مجبور بود سالانه ۲۰۰ تالنت نقره به مدت ۵۰ سال خراج بپردازد.
به گفتهٔ آپیان سناتور کاتو معمولاً سخنرانی های خود را با جملهٔ «و البته من عقیده دارم کارتاژ باید نابود شود» به پایان می رساند. سناتور پوبلیوس کورنلیوس مخالف او بود و علاقه مند به روشی بود که کارتاژ نابود نشود و همیشه در مناظره ها پیروز بود.
در پیمان صلح پایان دومین جنگ کارتاژ مقرر شده بود که همهٔ اختلافات مرزی کارتاژ توسط سنای روم داوری شود و کارتاژ پیش از حرکت برای جنگ، به طور صریح نظر روم را جویا شود؛ بنابراین در دورهٔ ۵۰ ساله میان دو جنگ، کارتاژ مجبور بود همهٔ اختلافات مرزی با نومیدیا، که متحد روم بود، را به سنای روم بسپارد و تقریباً در همهٔ موارد به سود نومیدیا تصمیم گیری می شد.
در ۱۵۱ پیش از میلاد، پرداخت بدهی کارتاژ به روم کامل شد و از نظر کارتاژی ها پیمان منقضی شده بود. [ ۵] [ ۶] در حالی که رومی ها به این پیمان به چشم اعلام تبعیت دائمی کارتاژ از روم می نگریستند، همانند پیمان هایی که با متحدان ایتالیایی آن بسته بودند. هم چنین منقضی شدن خراج، یکی از انگیزه های اصلی روم برای حفظ صلح با کارتاژ را از میان می برد.
رومی ها دلایل دیگری نیز برای فتح کارتاژ و سرزمین های باقی ماندهٔ آن داشتند. [ ۷] [ ۸] در میانهٔ سدهٔ دوم پیش از میلاد، جمعیت شهر روم حدود ۴۰۰ هزار نفر و در حال افزایش بود. تغذیهٔ این جمعیت رو به رشد تبدیل به چالشی عمده می شد. زمین های کشاورزی پیرامون کارتاژ بیشترین تولید و بهترین دسترسی را داشتند و شاید ساده ترین زمین های کشاورزی قابل حصول بودند که هنوز به تصرف روم در نیامده بودند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین جنگ در محدوده ای بسیار کوچکتر از دو جنگ پیشین انجام شد و تنها بر تونس تمرکز داشت. محاصرهٔ کارتاژ منجر به تخریب کامل شهر شد؛ همهٔ آنچه از قلمرو کارتاژ باقی مانده بود ضمیمهٔ روم شد و همهٔ مردم کارتاژ کشته یا به بردگی برده شدند. با پایان جنگ سوم کارتاژ، موجودیت مستقل کارتاژ از میان رفت.
در سال های میان جنگ های دوم و سوم کارتاژ، روم مشغول فتح امپراتوری های یونانی در شرق و سرکوب بی رحمانهٔ مردم هیسپانیا در غرب بود. کارتاژ که از متحدان و زمین هایشان ( در سیسیل، ساردنیا و هیسپانیا ) محروم شده بود، مجبور بود سالانه ۲۰۰ تالنت نقره به مدت ۵۰ سال خراج بپردازد.
به گفتهٔ آپیان سناتور کاتو معمولاً سخنرانی های خود را با جملهٔ «و البته من عقیده دارم کارتاژ باید نابود شود» به پایان می رساند. سناتور پوبلیوس کورنلیوس مخالف او بود و علاقه مند به روشی بود که کارتاژ نابود نشود و همیشه در مناظره ها پیروز بود.
در پیمان صلح پایان دومین جنگ کارتاژ مقرر شده بود که همهٔ اختلافات مرزی کارتاژ توسط سنای روم داوری شود و کارتاژ پیش از حرکت برای جنگ، به طور صریح نظر روم را جویا شود؛ بنابراین در دورهٔ ۵۰ ساله میان دو جنگ، کارتاژ مجبور بود همهٔ اختلافات مرزی با نومیدیا، که متحد روم بود، را به سنای روم بسپارد و تقریباً در همهٔ موارد به سود نومیدیا تصمیم گیری می شد.
در ۱۵۱ پیش از میلاد، پرداخت بدهی کارتاژ به روم کامل شد و از نظر کارتاژی ها پیمان منقضی شده بود. [ ۵] [ ۶] در حالی که رومی ها به این پیمان به چشم اعلام تبعیت دائمی کارتاژ از روم می نگریستند، همانند پیمان هایی که با متحدان ایتالیایی آن بسته بودند. هم چنین منقضی شدن خراج، یکی از انگیزه های اصلی روم برای حفظ صلح با کارتاژ را از میان می برد.
رومی ها دلایل دیگری نیز برای فتح کارتاژ و سرزمین های باقی ماندهٔ آن داشتند. [ ۷] [ ۸] در میانهٔ سدهٔ دوم پیش از میلاد، جمعیت شهر روم حدود ۴۰۰ هزار نفر و در حال افزایش بود. تغذیهٔ این جمعیت رو به رشد تبدیل به چالشی عمده می شد. زمین های کشاورزی پیرامون کارتاژ بیشترین تولید و بهترین دسترسی را داشتند و شاید ساده ترین زمین های کشاورزی قابل حصول بودند که هنوز به تصرف روم در نیامده بودند.
wiki: سومین جنگ پونی