سولفامید

سولفامید ( به انگلیسی: Sulfamide ) با فرمول شیمیایی H۴N۲O۲S یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب کم ۸۲۲۶۷ است. که جرم مولی آن 96. 11 g/mol می باشد. شکل ظاهری این ترکیب، دستگاه بلوری راست لوزی سفید است. کشف آرسنو فنامین، به وسیله ارلیخ، و به کار بردن آن در درمان سیفلیس نخستین گامی بود که درین راه برداشته شد. آرسنو فنامین که یک ترکیب آلی آرسنیکی است، اسپیروکت سیفلیس راکه به نام ترپونماپالیدوم خوانده می شود. در بدن از میان می رود. اثر سولفونامیدها بر روی میکرب ها بیشتر اثر متوقف کننده رشد میکرب است. که مانع رشد و افزایش میکرب ها می شود و اثر کشنده میکرب ( باکتری سید ) ندارد. این اثر سولفامیدها روی میکرب ها در اثر دخالت در متابولیسم آنهاست. سولفامیدها پل ارلیش زیست شناسی و پزشک آلمانی با همکار یاتاژاپنی موفق به ساختن داروی بزرگی به نام سال وارسان Salvarsan گردید و ازینرو جایزه نوبل گرفت. ارلیش و دو نفر از همکارانش ۱ ) مورگن روت ۲ ) لوی به آزمایش یکی از فرآورده هائی به نام ارپتوشین Orptochine برای درمان عفونت های پنوموکوکی پرداختند. فر بکار بردن رنگ کننده ها به مثابه میکروب کش بکار افتاده بود و زودتر از فکر استفاده از کپک ها روشن و عملی گشت ولی باید پذیرفت که مانند مورد پنی سیلین، بدست آمدن نتیجه نهائی به طول انجامید. در واقع در پی تحقیقات قرن نوزدهم صورت گرفت و در ثلث اول قرن بیستم به نتیجه مطلوب رسید. میان سال های ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۷ ارلیش به تحقیق دربارهٔ یک ماده رنگ کننده دارای کارکرد آزوئیک ( N=N ) می پردازد. به نام آزو Azo این کارکرد همچنین در کریزوایدین که در ۱۹۱۳ آیزنبرگ آن را به ثبوت رسانیده بود یافت می شود و دارای خاصیت باکتری کشی است. در ۱۹۳۵ گرهارد دومارگ تحت عنوان ( درمان شیمیائی عفونت های باکتری ) اعلام کرد که رنگ کننده آزو ( پرنتوزیل ) قادر به جلوگیری از مرگ حتمی موش مبتلا به عفونت استرپتوکوکسی می باشد. همراه با دومارگ، کلرروس و شوسی ثابت کردند که پرونتوزیل پاره ای از عفونت های مورد ابتلای انسان را درمان می کند و قطعاً نخستین آنتی بیوتیک شناخته شده می باشد. دومارگ پس از تحقیق دربارهٔ چندین رنگ، دخترش را که مبتلا به استرپتوکوکسی وحشتناک بود، شفا بخشید. داوری بکار رفته جسمی گوگردی و دارای کارکرد آزوئیک خاصی بود که چهارتن پژوهشگر انستیتوپاستور پاریس، یا داشتی کم و بیش انقلابی در صورت جلسه انجمن زیست شناسی تحت عنوان انواع فعالیت آمینوفینل سولفامید در عفونت های استرپتوکوکسی تجربی روی موش و خوکچه هندی منتشر کردند، مبنی بر اینکه در پرونتوزیل حضور یک کارکرد سولفامید است که این فرآورده خاصیت آنتی بیوتیک می دهد. پس از بررسی ها و اقدامات متهورانه پژوهشگران سولفامیدها به عنوان ارشد آنتی بیوتیک ها، هنوز هم در خدمت بیماران در نبرد روزمره با عفونت ها هستند. سولفامیدها بزرگترین ثمربخشی را در درمان اداری و گوارشی انجام می دهند