سوفیه یوهانسدوتر ( نروژی: Sofie Johannesdotter ) زادهٔ ۲۴ اوت ۱۸۳۹ و مرگ به تاریخ ۲۲ فوریه ۱۸۷۶م، آخرین زنی بود که در نروژ اعدام شد. او در اتحاد سوئد و نروژ به دنیا آمد. متهم به مسموم کردن و قتل دست کم ۳ نفر در هالدن کنونی شد. بعد از دستگیری در تاریخ ۲۴ مارس ۱۸۷۵م، در دادگاه مجرم شناخته و متعاقباً اعدام شد.
... [مشاهده متن کامل]
سوفیه یوهانسدوتر در سال ۱۸۳۹م، در روستای کوچکی از دالسلاند در زمان اتحاد سوئد و نروژ به دنیا آمد. پدر و مادر او دهقانانی فقیر بودند که علاوه بر سوفیه، ۵ فرزند دیگر به دنیا آورده اما در همان شیرخوارگی دو نوزاد خود را از دست داده بودند. سوفیه یوهانسدوتر حتی در مقایسه با معیارهای آن زمان، کم سواد بود. تازه وقتی ۱۵ سال داشت و آنهم به منظور پیش آمادگی برای مراسم غسل تعمید، شروع به یادگیری خواندن و نوشتن کرد. مراسم در سال ۱۸۵۴م، برگزار شد و توانایی خواندن سوفیه طبق برآورد کشیش، بسیار ضعیف بود. همچنین روایاتی از بدرفتاری والدین با سوفیه نیز گزارش شده بود. در سال ۱۸۶۷م، سوفیه به دنبال یافتن شغل و درآمد راهی جنوب شرقی نروژ شد و در هالدن، مدتی در یک کارخانه نخریسی مشغول کار شد. اما سال بعد موفق شد به عنوان خدمتکار خانه، در خدمت یکی از تجار محل، شغلی برای خود، به دست آورد.
مدت کوتاهی پس از ورود سوفیه، به خانه تاجر، سایر خدمتکاران شروع به شکایت از رفتار پرخاشجو و خصمانه وی کردند. ظاهراً چندین نفر از آنها شغل خود را به همین علت رها کرده و رفتند. همچنین به ادعای دیگر خدمتکاران، سوفیه، هر وقت چشم دیگران را دور می دید از آذوقه و اموال خانه می دزدید. در ۱۶ اکتبر ۱۸۶۹م، یکی از خدمتکاران، به طور ناگهانی درگذشت. ابتدا تصور شد که علت مرگ ابتلا به وبا بوده است. اما بعد معلوم شد که علت مرگ، مسمومیت در اثرمرگ موش بوده است. گویا چند روز پیش از این ماجرا خواهر سوفیه، مقداری آرسنیک به وی هدیه داده بوده است و سوفیه هم از همین ماده استفاده کرده و چای قربانی را مسموم کرده بود. انگیزه این قتل هرگز روشن نشد. اما چند روز پیشتر، سوفیه با قربانی دعوا کرده بود و قربانی از شغل خود استعفاء داده بود و به زودی قصد ازدواج داشت و سوفیه مورد سوء ظن قرار گرفت. در ۱۲ اکتبر ۱۸۷۲م، همسر تاجر که ۶۳ سال داشت، به یک بیماری مرموز دچار شد و ۴ روز بعد درگذشت. همسر تاجر به عنوان خانم خانه، قبلاً تا آن زمان، بارها سعی کرده بود، شوهر خود را متقاعد کند که سوفیه را بیرون کند. اما تاجر که آقای خانه بود از سوفیه دفاع کرده و دخترک خدمتکار را اخراج نکرده بود. به ادعای دیگر خدمتکاران خانه، سوفیه به دنبال یکی از همین اختلاف ها در خفا به آنها گفته بود:عاقبت کسی باید این زن را بکشد که ما از دستش راحت شویم. به هر حال در مورد این مرگ مشکوک هم، سوء ظن بیشتر از هر چیز و هر کس، متوجه سوفیه شد. دو سال بعد در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۸۷۴م، صاحب خانه سرانجام متوجه دزدی سوفیه شده بود و به او دستور داده بود تا خانه اش را ترک کند. گویا همان روز سوفیه در آش جوی صاحب خانه، مرگ موش ریخته و مرد تاجر را مسموم کرده بود. قربانی که صاحب و آقای خانه بود، عصر همان روز به سختی بیمار شد و از دنیا رفت. در ۱۷ ژانویه ۱۸۷۵م، سوفیه بار دیگر تلاش کرد تا دختر ۱۶ ساله صاحب خانه مرحوم را به وسیله مرگ موش، از بین ببرد. این بار قربانی گرچه به سختی مسموم شد، اما زنده ماند. بعدها سوفیه یوهانسدوتر اعتراف کرد که چون قربانی دچار آنفولانزا شده بود و زحمت پرستاری از دختر بیمار او را بیش از حد خسته کرده بود، دست به این اقدام زده و قربانی را مسموم کرده بود. در اثر این مسمومیت دختر صاحب خانه گرچه زنده ماند، اما تا آخر عمر معلول بود و از عواقب مسمومیت رنج برد. او بعدها با یک کشیش متدیست آمریکایی ازدواج کرد و چند سرود مسیحی نیز از وی باقی مانده است. یک ماه بعد، در ۱۰ فوریه همان سال، سوفیه یوهانسدوتر در حالی که وسایل شخصی خود را قبلاً از خانه خارج کرده بود، خانه صاحب کار خود را به آتش کشید. ساختمان محل به کلی سوخت، اما کسی در این ماجرا آسیب جسمی ندید.
... [مشاهده متن کامل]
سوفیه یوهانسدوتر در سال ۱۸۳۹م، در روستای کوچکی از دالسلاند در زمان اتحاد سوئد و نروژ به دنیا آمد. پدر و مادر او دهقانانی فقیر بودند که علاوه بر سوفیه، ۵ فرزند دیگر به دنیا آورده اما در همان شیرخوارگی دو نوزاد خود را از دست داده بودند. سوفیه یوهانسدوتر حتی در مقایسه با معیارهای آن زمان، کم سواد بود. تازه وقتی ۱۵ سال داشت و آنهم به منظور پیش آمادگی برای مراسم غسل تعمید، شروع به یادگیری خواندن و نوشتن کرد. مراسم در سال ۱۸۵۴م، برگزار شد و توانایی خواندن سوفیه طبق برآورد کشیش، بسیار ضعیف بود. همچنین روایاتی از بدرفتاری والدین با سوفیه نیز گزارش شده بود. در سال ۱۸۶۷م، سوفیه به دنبال یافتن شغل و درآمد راهی جنوب شرقی نروژ شد و در هالدن، مدتی در یک کارخانه نخریسی مشغول کار شد. اما سال بعد موفق شد به عنوان خدمتکار خانه، در خدمت یکی از تجار محل، شغلی برای خود، به دست آورد.
مدت کوتاهی پس از ورود سوفیه، به خانه تاجر، سایر خدمتکاران شروع به شکایت از رفتار پرخاشجو و خصمانه وی کردند. ظاهراً چندین نفر از آنها شغل خود را به همین علت رها کرده و رفتند. همچنین به ادعای دیگر خدمتکاران، سوفیه، هر وقت چشم دیگران را دور می دید از آذوقه و اموال خانه می دزدید. در ۱۶ اکتبر ۱۸۶۹م، یکی از خدمتکاران، به طور ناگهانی درگذشت. ابتدا تصور شد که علت مرگ ابتلا به وبا بوده است. اما بعد معلوم شد که علت مرگ، مسمومیت در اثرمرگ موش بوده است. گویا چند روز پیش از این ماجرا خواهر سوفیه، مقداری آرسنیک به وی هدیه داده بوده است و سوفیه هم از همین ماده استفاده کرده و چای قربانی را مسموم کرده بود. انگیزه این قتل هرگز روشن نشد. اما چند روز پیشتر، سوفیه با قربانی دعوا کرده بود و قربانی از شغل خود استعفاء داده بود و به زودی قصد ازدواج داشت و سوفیه مورد سوء ظن قرار گرفت. در ۱۲ اکتبر ۱۸۷۲م، همسر تاجر که ۶۳ سال داشت، به یک بیماری مرموز دچار شد و ۴ روز بعد درگذشت. همسر تاجر به عنوان خانم خانه، قبلاً تا آن زمان، بارها سعی کرده بود، شوهر خود را متقاعد کند که سوفیه را بیرون کند. اما تاجر که آقای خانه بود از سوفیه دفاع کرده و دخترک خدمتکار را اخراج نکرده بود. به ادعای دیگر خدمتکاران خانه، سوفیه به دنبال یکی از همین اختلاف ها در خفا به آنها گفته بود:عاقبت کسی باید این زن را بکشد که ما از دستش راحت شویم. به هر حال در مورد این مرگ مشکوک هم، سوء ظن بیشتر از هر چیز و هر کس، متوجه سوفیه شد. دو سال بعد در تاریخ ۱۰ اکتبر ۱۸۷۴م، صاحب خانه سرانجام متوجه دزدی سوفیه شده بود و به او دستور داده بود تا خانه اش را ترک کند. گویا همان روز سوفیه در آش جوی صاحب خانه، مرگ موش ریخته و مرد تاجر را مسموم کرده بود. قربانی که صاحب و آقای خانه بود، عصر همان روز به سختی بیمار شد و از دنیا رفت. در ۱۷ ژانویه ۱۸۷۵م، سوفیه بار دیگر تلاش کرد تا دختر ۱۶ ساله صاحب خانه مرحوم را به وسیله مرگ موش، از بین ببرد. این بار قربانی گرچه به سختی مسموم شد، اما زنده ماند. بعدها سوفیه یوهانسدوتر اعتراف کرد که چون قربانی دچار آنفولانزا شده بود و زحمت پرستاری از دختر بیمار او را بیش از حد خسته کرده بود، دست به این اقدام زده و قربانی را مسموم کرده بود. در اثر این مسمومیت دختر صاحب خانه گرچه زنده ماند، اما تا آخر عمر معلول بود و از عواقب مسمومیت رنج برد. او بعدها با یک کشیش متدیست آمریکایی ازدواج کرد و چند سرود مسیحی نیز از وی باقی مانده است. یک ماه بعد، در ۱۰ فوریه همان سال، سوفیه یوهانسدوتر در حالی که وسایل شخصی خود را قبلاً از خانه خارج کرده بود، خانه صاحب کار خود را به آتش کشید. ساختمان محل به کلی سوخت، اما کسی در این ماجرا آسیب جسمی ندید.
