سوفار لبان

لغت نامه دهخدا

سوفارلبان.[ ل َ ] ( اِ مرکب ) مردمان ملوط و مأبون. ( ناظم الاطباء ). کنایه از مأبونان است. ( آنندراج ) :
خاطر به مغنی و نی و دف ندهی
دل نیز بساقی مزلف ندهی
بسیار ز سوفارلبان کام مگیر
تا همچو کمان ، زور خود از کف ندهی.
ملاطغرا ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مردمان ملوط و مابون کنایه از مابونان است

پیشنهاد کاربران

بپرس