سوغان

سُوگیدَن یا سُوگیتَن ( سُوگ - ) : به اشک ریختن واداشتن، اشک ریختن؛ ماتم زدن، ماتم گرفتن
سُوگدار: سوگیدنی
سُوگین: سوگیدنی
سُوگیگ یا سُوگیک: سوگیدنی؛ بسته به سوگیدن
سُوگیدار یا سُوگیتار: سُوگنده؛ وادار کننده به اشک ریختن، اشک ریزنده
سُوگاک یا سُوگاگ: سُوگنده
سُوگان: سُوگنده؛ در گویش آذری به پیاز خوراکی گویند چون بریدن یا خوردن آن به تراوش اشک چشم می انجامد
سُوگیشن: سُوگیدن
سُوگیشنیک یا سُوگیشنیگ: سُوگنده؛ سُوگیدنی؛ بسته به سُوگیدن
سُوگیشنیه: سُوگیدن
سُوگیشنیها: با سُوگیدن
سُوگَک یا سُوگَگ: سُوگنده؛ ابزاری یرای سُوگیدن
سُوگینَک یا سُوگینَگ: ابزاری برای سُوگیدن
پَدیشسُوگ: ابزاری برای سُوگیدن
سُوگیت: سُوگید؛ سُوگیده شده
سُوگیدَک یا سُوگیدَگ یا سُوگیتَک یا سُوگیتَگ: سُوگیده؛ سُوگیده شده